MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Zincirleme nitelikli zimmet ve zincirleme kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçlarından mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında zincirleme kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Suçun 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen, sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmiş, delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında zincirleme nitelikli zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde ise;
Lehe yasa karşılaştırması yapılırken 765 sayılı TCK"nın 202/2. maddesi uyarınca meydana gelen zararın üç misli kadar nispi adli para cezasına hükmedilmemiş ise de; 5237 sayılı TCK"nın açıkça lehe olması ve bu yasaya göre uygulama yapılması karşısında bu noksanlık sonuca etkili görülmediğinden, 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması sonucunda hükmedilen ceza miktarı da dikkate alındığında 1/4 oranında artırım yapıldığının anlaşılması ve karşı temyiz bulunmaması nedenleriyle hüküm fıkrasına 3/4 oranında artırım yapıldığının yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edildiğinden, TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görüldüğünden ve TCK"nın 53/5. madde ve fıkrasında düzenlenen hak yoksunluğunun hükmedilen cezanın yarısından az olamayacağının gözetilmemesi ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanması sırasında kullanmaktan yasaklanmasına karar verilen hak ve yetkilerin yer aldığı bent numarasının belirtilmemesi suretiyle infazda tereddüt oluşturacak biçimde uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, 1 numaralı hüküm fıkrasının hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin son bendinin "5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle atılı zimmet suçunu işlediği kabul edilen sanığın aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere 3 yıl 10 ay 22 gün süreyle 53/1-a maddesinde gösterilen hak ve yetkileri kullanmaktan yasaklanmasına," şeklinde değiştirilmesi suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.