Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece 16/06/2014 tarih, 2013/545 Esas, 2014/411 Karar sayılı karar ile, dava konusu alanın sit alanı olduğuna dair ilan ve tebliğ şartının yerine getirilmediğinden bahisle sanıkların beraatine karar verildiği, Dairemizin 01/06/2016 tarih, 2015/3488 Esas, 2016/9225 Karar sayılı ilamı ile ; “... bölgenin 1. ve 3. derece arkeolojik sit alanı olarak kabul edildiği kararın mahallinde Yüreğir Kaymakamlığı tarafından 10.11.1988 tarihinde mutat vasıtalarla duyurusunun yapıldığı ve buna dair tutanakların dosya kapsamında bulunduğu, ayrıca ... Höyüğünün sit alanı olduğunun mahallinde herkes tarafından bilindiği, böylece fiziki müdahale niteliğindeki izinsiz uygulamaların yapıldığı yerin sit alanı ilan edilen bölge içerisinde yer aldığının sanıklar tarafından bilindiğinin kabul edilmesi gerektiği ve mahkemece sanıklar hakkında kurulan beraat kararı gerekçesinin yerinde olmadığı anlaşılmakla, sanıkların eylemlerine uyan 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle beraatlerine karar verilmesi...” hususları belirtilerek hükmün bozulmasına karar verildiği, Adana Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 06/05/1988 tarih, 37 nolu kararı ile dava konusu ... Höyüğünün tesciline karar verilerek koruma alanı sınırlarının belirlendiği, bu kararın Kaymakamlık ilan tahtasında 17/10/1988- 10/11/1988 tarihleri arasında ilan edildiği, sanık ...’in beyanında; sit alanı olduğunu bildiğini ancak sit sınırları dışında tarım yaptığını beyan ettiği, dinlenilen tanık beyanları ile de buranın höyük olarak bilindiğinin anlaşıldığı, mahkemece 04/10/2016 tarihli celsede bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen, dava konusu alanın sit alanı olduğuna ilişkin ilanın ne şekilde yapıldığına dair müzekkere yazıldığı, gelen cevabi yazı ile, bozma öncesi dosya kapsamında bulunmayan herhangi yeni bir belgenin gönderilmemiş olduğu anlaşılmakla; dosya kapsamına uygun düşmeyen ve yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı kanaatine dair herhangi bir gerekçe içermeyen biçimde, sanıkların mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin beraatlerine dair hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.