MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın faturaların gerçek alışverişlere dayandığını beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edilmesi bakımından, sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında tanzim edilen karşıt inceleme raporlarının dosyaya getirtilmesi, faturaları düzenleyen şirket yetkilileri hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya intikal ettirilmesi ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
a)5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamade açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı, Akçabat Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın 03.09.2013 tarihli 2013/1567 Soruşturma ve 2013/734 Karar sayılı iddianamesi ile 213 sayılı Yasanın 367. maddesine göre dava şartı olan ... Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı‘nın 11.06.2018 tarihli ve 14022484/RDK/45 sayılı komisyon mütalaasına uygun olarak sanık hakkında, "2010 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçundan kamu davası açıldığı, “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden, iddianame dışına çıkılarak sanık hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan hüküm kurulması,
b)5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi uyarınca hakim somut olayda; suçun işleniş biçimini, suç işlenmesinde kullanılan araçları, suçun işlendiği zaman ve yeri, suç konusunun önem ve değerini, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını ve failin güttüğü amaç ve saiki göz önünde bulundurarak, işlenen suçun kanuni tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirler. 5237 sayılı TCK"nin "Adalet ve kanun önünde eşitlik ilkesi" başlıklı 3/1. maddesi uyarınca suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur. Bu itibarla, kanunda öngörülen alt ve üst sınır arasında temel cezayı belirlemek hakimin takdir ve değerlendirme yetkisi içindedir. Ancak Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca hükümde bu takdirin denetime olanak sağlayacak biçimde, sözü edilen ilke ve hükümlere uygun, dosya içeriği ile uyumlu yasal ve yeterli gerekçesinin gösterilmesi zorunludur. Yasa metinlerdeki ifadelerin tekrarı bu metinlerdeki genel nitelikli ölçütler somut olaya ve failine özgülenmediği müddetçe yeterli bir gerekçe değildir. Yine failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınamaz; ancak takdiri indirim yapılıp yapılmamasında göz önünde bulundurulabilir.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde; sanığın “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçunu işlediğinin iddia olunduğu olayda; kullanılan fatura sayısı ve miktarı da dikkate alınarak, somut olarak gerekçeleri açıklanmadan "suç konusunun önem ve değeri, sanığın kastının yoğunluğu" şeklinde bir kısım yasal ibarelerin tekrarı ile yetinilip alt sınırdan uzaklaşılarak sanık hakkında temel hapis cezasının “4 yıl“ olarak belirlenmesi,
c)Sanığın aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte fatura kullanma şeklinde gerçekleşen eylemlerine ilişkin olarak, TCK‘nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayini,
d)Suça konu faturaların Kurumlar Vergisi indiriminde de kullanılmış olmaları nedeniyle “26.04.2011” olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “2013” olarak yanlış yazılması,
e)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı itibarıyla sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 25.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.