MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet alma ve verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Tayin olunan cezaların miktarına göre koşulları bulunmadığından sanıklar müdafilerin süresinden sonra da vaki duruşma istemlerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE, incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinde orman işletme şefi olan sanık ..."nin diğer sanık ..."dan usulsüz olarak ağaçlara ek damgalama yapmak için toplamda 5.000 TL rüşvet aldığının kabul edildiği somut olayda; bir rüşvet anlaşmasına bağlı olarak rüşvet konusu menfaatin farklı zamanlarda sağlanmasının zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasını gerektirmediği, yapılan tek bir anlaşma ile suçun oluşacağı, sonradan farklı zamanlarda sağlanan veya elde edilen menfaatlerin TCK"nın 61. maddesine göre temel cezanın belirlenmesinde esas alınabileceği, aynı sanıklar arasında farklı tarihlerdeki rüşvet anlaşmaları kapsamında menfaat sağlanması durumunda ise TCK"nın 43. maddesi uyarınca rüşvet alma ve verme fiillerinin zincirleme tek suç olarak kabul edilmesi gerekeceği, bu kapsamda sanık ..."ın kamu görevlisi olan sanık ..."ye ... Orman İşletme Şefliğinin ... no"lu bölmesinde usulsüz olarak kesimini yaptığı ağaçların ek damgalamasını yapması için 30/07/2004 keşide tarihli 1.000 TL ve 05/08/2004 keşide tarihli 4.000 TL bedelli 2 adet çeki vermesi şeklinde gerçekleşen eylemde, aynı rüşvet anlaşması kapsamında farklı zamanlarda para alışverişinin gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında rüşvet suçundan tek mahkumiyet hükmü kurulması gerektiği gözetilmeden zincirleme suç hükümleri uygulanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
Sanık ... hakkında rüşvet alma suçundan lehe Yasa değerlendirmesi yapılırken 765 sayılı TCK"nın 212/2. maddesinde öngörülen cezanın alt sınırı 5 yıl olduğu halde 4 yıl olarak kabulü, aynı Yasanın 214. maddesi anlamında emir ve idare yetkisine sahip şahıslardan sayılamayacağı halde cezanın 219/1. maddesiyle artırılması, suç tarihi itibarıyla günün ekonomik koşulları ve paranın satın alma gücü dikkate alındığında rüşvet tutarının hafif değerde olmasına rağmen 765 sayılı TCK’nın 219/3. maddesine göre cezadan 1/2 oranında indirim yapılmaması suretiyle yanılgılı karşılaştırma yapılarak lehe yasanın hatalı olarak belirlenmesi sonucu sanığa fazla ceza tayini,
2004 yılı itibarıyla günün ekonomik koşulları ve paranın satın alma gücü dikkate alındığında rüşvet tutarının hafif değerde olduğu, 765 sayılı TCK’nın 219/3. maddesine göre verilecek cezadan 1/2 oranında indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, sanık ..."a fazla ceza tayini,
Sanık ... hakkında 765 sayılı TCK"nın 219/son maddesi ile memuriyetten müebbeden mahrumiyete hükmedildiği halde, ayrıca uygulama yeri olmayan aynı Yasanın 31. maddesinin tatbikine karar verilmesi,
TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle atılı suçu işlediği kabul edilen sanık ... hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi yerine sadece "...memuriyet hak ve yetkisini kullanmasının yasaklanmasına," şeklinde sınırlı uygulama yapılması,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararının sanık ... açısından yeniden değerlendirilmesi lüzumu,
Kabule göre de;
Sanık ... hakkında rüşvet verme suçundan lehe Yasa değerlendirilmesi yapılırken, rüşveti aldığı kabul edilen sanık ..."nin emir ve idare yetkisine sahip olduğu kabul edilmesi nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 219/1. maddesi uyarınca cezasında artırım yapıldığı halde, rüşveti verdiği kabul edilen sanık ... hakkında aynı Yasanın 214. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 24/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.