MAHKEMESİ : Küre Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/02/2014
NUMARASI : 2013/43-2014/9

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı işyerinde grayder operatörü olarak işe başladığını, görev alanı dışında bir başka işletmenin görev alanı içine giren İşletme Müdürlüklerinde geçici görevle gönderildiğini ve bu işyerlerinde çalıştırıldığını, 2645 sayılı Kanunu"nun 14. maddesi uyarınca yol masrafı ve görev harcırahı ödenmesi gerektiğini ileri sürerek harcırah ödetilmesi isteğinde bulunmuştur.
Davacı, birleşen dosya ile fazla mesai ve hafta tatili alacaklarının da davalıdan ödetilmesini istemiştir.
Davalı işveren, 6245 sayılı Harcırah Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca kendisine seyyar görev tazminatı ödendiğini, davacının seyyar olarak vazife gören hizmetli olup, asli görevi gereği memuriyet mahalli dışında görevlendirilmediğini, fazla mesai ve hafta tatili alacağının bulunmadığını savunarak davaların reddini talep etmiştir.
Mahkemece 03/05/2012 tarih ve 2008/6 esas - 2012/33 karar sayılı ilamı ile hafta tatili dışındaki taleplerin kabulüne karar verilmiş, hükmün davacı ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 30.10.2013 tarih ve 2013/26415 esas - 2013/22723 karar sayılı ilamı ile harcırah alacağının reddi ile kayıt ve belgelere göre belirlenen fazla mesai alacağının hüküm altına alınması gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen harcırah ve fazla mesai alacağının reddi ile hafta tatili alacağının bu hususta bozma yapılmadığı gerekçesiyle kesinleştirilmesine karar verilmiştir.
Karar, bu kez davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dairemizin yukarıda anılan bozma ilamında işyeri kayıtları esas alınarak belirlenen fazla mesai alacağının hüküm altına alınması gerektiği belirtilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulduğu halde, davacı taraf ara kararın gereğini yerine getirmediği gerekçesiyle fazla mesai alacağının reddine karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulmakla davacı yararına usuli kazanılmış hak oluşmuştur. Kaldı ki, bozma ilamında herhangi bir hususun araştırılması gerektiğine de değinilmemiştir. Buna rağmen, ara kararla şahidin yeniden dinlenmesi ve bilirkişiden rapor alınmasına matuf olarak gerekli masrafların yatırılması için davacı tarafa kesin süre verilmiş olması yerinde ve gerekli olmadığı gibi, ara kararın gereği yerine getirilmediğinden bahisle alacağın reddine karar verilmiş olması da doğru değildir.
Önceki bozma ilamında belirtildiği üzere, mahkemece, 04.04.2012 tarihli bilirkişi raporundaki işyeri kayıtları esas alınarak belirlenen alacak miktarı hüküm altına alınmalıdır.
Yine mahkemece hafta tatili alacağı hakkında, redde dair kararın bozma sebebi yapılmadığı gerekçesiyle bu yönden hükmün kesinleştirilmesine karar verilmiş olması da doğru görülmemiştir.
Hükmün bir kısmının bozma kapsamı dışında bırakılması bu kısımların bağımsız bir şekilde onandığını göstermez. Burada ki amaç bu kısımların doğru olduğunu belirlemek, bozmanın sınırlarını çizmek ve bu şekilde usulü kazanılmış hakları oluşturup, korumaktır.
Bozma kararı üzerine önceki hüküm tamamen ortadan kalkar. Bu sebeple bozma kararından sonrada mahkemece Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297. maddesinde belirtilen unsurları taşıyacak şekilde yeni bir karar verilmek zorundadır.
Mahkemece yukarıda belirtilen hususlara uyularak, ayrıca hafta tatili alacağının reddi yönünde hüküm kurulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 08.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.