MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 04/10/2017 tarih ve 2017/57 E- 2017/355 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 24/05/2018 tarih ve 2017/1725 E- 2018/583 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "TAÇ" ibareli 9, 16, 20, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 35, 37, 38, 40 ve 41. sınıf mal ve hizmetleri içeren tanınmış markaların sahibi olduğunu, 2000 yılından bu yana "annenizi taçlandırın", "en ışıltılı anlar şimdi taçlanıyor", "pencerelerinizi taçlandırmanın tam zamanı", "pazar keyfinizi taçlandırın", "mutluluğunuzu taçlandırın" biçimindeki sloganları kullandığını, davalının 2015/4539 sayılı 7, 8, 11, 21 ve 35. sınıftaki ürün ve hizmetleri içeren "MUTFAKLARINIZI TAÇLANDIRIYORUZ" ibareli marka başvurusuna müvekkilince, kötüniyet, iltibas ve tanınmışlık vakıalarına dayanılarak yapılan itirazların nihai olarak YİDK kararıyla reddedildiğini, başvuru markasındaki ibarenin önceden davalı adına tescilli markalardan farklı olduğunu, kazanılmış bir hak sağlamayacağını, başvuru markasının tescili halinde müvekkilinin markalarıyla karıştırılma ihtimalinin bulunduğunu, müvekkilinin markalarının tanınmışlığından haksız yarar sağlayıp itibar ve ayırt edici karakterine de zarar vereceğini ileri sürerek YİDK’nın 2016-M-12659 sayılı kararının iptalini, başvuru markasının tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, başvuru markası ile davacının markalarının farklı olduğunu, başvuru kapsamında yer alan ürünlerin davacı markalarının kapsamında bulunmadığını, sadece 35.sınıf için kısmen benzer olduğunu, davacının başvuru konusu işaretin benzerlerinden oluşan aynı ürünleri içeren markalarının Türk Patent nezdinde tescilli olduğunu, karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, "TAÇ" ibareli markanın ev tekstili ürünleri için tanınmışlığı bulunmasına rağmen, anılan ürünler dışında tanınmadığını, müvekkilinin TAÇ markalarının tanındığını, başvuruda kötüniyet olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir. İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafından kullanılan "TAÇ" ibareli markanın 556 sayılı KHK’nın 8/4. hükmünün tanımladığı manada tanınmış bir marka olduğu, davalının da uzun yıllardan bu yana mutfak ürünleri sektöründe "TAÇ" markasıyla ticari faaliyette bulunduğu, başvuru markasının davacı markalarından farklılaştığı, tarafların markalarının 35/1-4.sınıf hizmetler bakımından aynı tür sayılabilecek bir kısım ürün ve hizmetleri içerdiği, kalan ürün ve hizmetler yönünden ise farklı oldukları, markaların benzer olmadığı, davacı markaları ile davalının 7, 8, 11, 21 ve 35. sınıf ürünleri içeren markasının 1990 yılından bu yana birlikte yan yana var oldukları, davalının önceki tarihli markaları ile davacının markalarının içerdikleri ürünler itibariyle kullanımlarının birbirinden bağımsızlaştıkları, piyasada ayrı ayrı tutundukları, şu ana kadar birbirlerine iltibasa dayalı ref, men ve hükümsüzlük davası açılmadığı, bu yönde sunulmuş bir kanıt olmadığı, başvuru konusu işaret ile redde mesnet markaların "TAÇ" ibaresi itibariyle işitsel ve anlamsal olarak benzer olmalarına rağmen, kapsadıkları malların farklılığı sayesinde ayrı işaretler olarak ortalama tüketiciler tarafından anlaşılabilir hâle geldikleri, başvuru markasının davacı markalarının itibarına ve ayırt edici karakterine tehlike oluşturmadığı, davalının markasının önceden beri başvuru konusu mal ve hizmetlerde kullanıldığı, işletmesi ile özdeşleşmiş asli unsurlarını içeren, işletmesel köken itibariyle önceki tescilli markaları ile bağlantılı olduğu mesajını açık biçimde veren, önceki markaların serisi olarak algılanmasında tereddüt bulunmayan, asli unsur yanında bazı ekler de içeren yeni ve seri bir marka tescil ettirme hakkının bulunduğu, davacının önceki tescilli markası ile kullanımının görmezden gelinmesinin mümkün olmadığı, davacının sloganlarının ayırt edici karakterinin zayıf olup davacı markalarının tescilli olduğu sınıflarda kullanıldığı, farklı sınıflarda kullanım nedeniyle tescile engel oluşturmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davacı vekilinin istinaf başvurusunun, davacının "annenizi taçlandırın", "en ışıltılı anlar şimdi taçlanıyor", "pencerelerinizi taçlandırmanın tam zamanı", "pazar keyfinizi taçlandırın", "mutluluğunuzu taçlandırın" biçimindeki sloganlar üzerinde fiili kullanıma dayalı bir hak elde ettiği kabul edilse bile bu sloganların 35. sınıfta kullanılmadığından 556 sayılı KHK"nın 8/3. maddesine dayalı olarak da hak sağlamayacağı, ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 23/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.