Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19244 Esas 2019/2032 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19244
Karar No: 2019/2032
Karar Tarihi: 06.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19244 Esas 2019/2032 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Temyiz edilen mahkumiyet hükmünde suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle artırım yapılmış ancak yasal gereklilikler gözetilmeden eksik ceza tayin edildiği belirtilmiştir. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan bir başka dava da incelenerek ikinci kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanması gerektiği kararlaştırılmıştır. TCK'nın 143. maddesi ile değişen hırsızlık suçuyla ilgili oranlama ve yarı oranında artırım yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 143. madde, TCK 53. madde.

2. Ceza Dairesi 2016/19244 E. , 2019/2032 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmünün temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Suçun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle artırım yapılırken, suç tarihinden önce 18.06.2014 tarihinde kabul edilerek, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile değişik TCK"nın 143. maddesi uyarınca, yarı oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/6 oranında artırım yapılmak suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış;sanık hakkında tekerrüre esas alınan Tarsus 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/137 Esas 2013/452 Karar sayılı ilamında tekerrüre esas alınan Tarsus 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/406 Esas 2009/264 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun TCK"nın 141/1 maddesinde yazılı ""hırsızlık"" suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın o tarih itibariyle başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında ikinci kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanmasının ve TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.