18. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/1804 Karar No: 2016/2992 Karar Tarihi: 23.02.2016
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2016/1804 Esas 2016/2992 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen dava, kamulaştırmasız el koyma nedenine dayalı olarak İstanbul'da bir taşınmazın bedelinin davalı taraftan tahsili için açılmıştır. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve davalı vekili temyiz etmiştir. Yargıtay, temyiz isteminin süresi içinde olduğunu belirterek, sair temyiz itirazlarının yerinde olmadığını ancak yeni bir kanunla değiştirilen Kamulaştırma Kanunu'nun Geçici 6. maddesinin 7. fıkrasına göre hükmedilen maktu vekalet ücretine ilişkin bir yanılgı olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle gerekçeli kararın düzeltilmesi gerektiğini söyleyen Yargıtay, 6100 sayılı HMK'ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. maddeye göre hükmün düzeltilmesine karar vermiş ve düzeltilmiş kararın onanması için oybirliğiyle karar almıştır. Kanun maddesi ise, Kamulaştırma Kanunu'nun değiştirilen Geçici 6. maddesi/7. fıkrası ve HUMK'nun 438. maddesidir.
18. Hukuk Dairesi 2016/1804 E. , 2016/2992 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el koyma nedenine dayalı olarak ... İli .... Mahallesi 1437 ada 1169 parsel sayılı taşınmazın bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; 11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7. fıkrasıyla getirilen “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir.” düzenlemesi karşısında taşınmaza el koymanın 04/11/1983 tarihinden önce olduğu ve bu madde kapsamında kaldığı hususu dikkate alındığında maktu vekalet ücretine hükmedilmesi ve davanın kısmen kabulüne karar verildiğinden red edilen kısım için davalı idare lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değil ise de, bu yanılgıların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 6. paragrafının metinden çıkarılarak yerine “Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacılara ödenmesine, red edilen kısım yönünden de 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalı idareye verilmesine” cümlesi yazılmak suretiyle 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 23.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.