Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11829 Esas 2019/12279 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11829
Karar No: 2019/12279
Karar Tarihi: 15.10.2019

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11829 Esas 2019/12279 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık parada sahtecilik suçundan cezalandırılmıştır. Daha önce açıklanması geri bırakılan hükmün sanık tarafından yeni bir suç işlenmesi sebebiyle açıklanmasına karar verildiği ve bu kararın bozulması üzerine, yapılan incelemede eski hükmün aynen açıklanması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu süreçte, farklı bir kişinin nüfus kayıtlarından anlaşılarak sanık hakkında fazla ceza tayinine karar verildiği belirtilmiştir. Sanığın cezası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 197/1, 52 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 2.000 Türk lirası adli para cezası olarak kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 197/1 maddesi: “(1) Kamu veya özel sektöre ait herhangi bir değerli evrakın veya sair belgenin sahteliğini tespit eden kişi, üç yıldan yedi yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.”
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52. maddesi: “Suç işleyen kişi, yargılama sürecinde tutuklanacak, adli kontrol veya yurtdışı yasağı kararı verilebilecek, cezaevinde veya ev hapsinde tutulabilecek, güvenlik tedbiri uygulanabilecek veya tedavi ve koruma amaçlı bir kuruluşa yerleştirilebilir

8. Ceza Dairesi 2018/11829 E. , 2019/12279 K.

"İçtihat Metni"

Parada sahtecilik suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 197/1, 52 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 1.000 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.04.2010 tarihli ve 2010/156-140 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde yeniden kasıtlı suç işlediğinden bahisle, önceki hükmün açıklanmasına, sanığa atılı ilk suç ile deneme süresi içerisinde işlediği ikinci suç parada sahtecilik suçu olması, suçların arasındaki zaman diliminin kısa olması ve her iki suçu kesintiye uğratan iddianame bulunmaması nedenleriyle, mükerrer cezalandırmayı önlemek bakımından sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 197/1, 52 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 2.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İZMİR 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.09.2016 tarihli ve 2016/70 esas, 2016/226 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, parada sahtecilik suçundan hüküm kurulurken, İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/171 esas sayılı dosyasında yargılanan sanığın aynı isim ve soy ismi taşıyan farklı bir kişi olduğunun nüfus kayıtlarından anlaşılması karşısında, parada sahtecilik suçundan hüküm kurulurken, alt sınırdan uzaklaşılması gerekçesi olarak gösterilmesi suretiyle yazılı şekilde fazla ceza tayinine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 15.11.2018 gün ve 4399 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.11.2018 gün ve KYB/2018-93451 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun"un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması gerekirken yazılı şekilde bozma ilamı öncesi sonuç ceza yönünden kazanılmış hak kuralı ihlal edilerek temel cezanın artırılarak açıklanmasına karar
verilmesi suretiyle fazla ceza tayini hususuna yönelik olarak kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, sonucuna göre diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 15.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.