Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15006 Esas 2019/12901 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15006
Karar No: 2019/12901
Karar Tarihi: 13.06.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15006 Esas 2019/12901 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2016/15006 E.  ,  2019/12901 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep gösterilmeksizin işverence feshedildiğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili; iş akdine haklı bir sebep olmaksızın işçi tarafından istifa dilekçesi verilmek suretiyle son verildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre, iş akdinin işçi tarafından haklı nedenle sonlandırıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Taraflar arasında davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Somut olayda; davacı işçi iş sözleşmesinin davalı yanca haklı nedene dayanmaksızın feshedildiğini ileri sürmüş, buna karşılık davalı vekilince davacının iş sözleşmesinin kendilerince feshedilmediği aksine davacının haklı bir neden olmadan istifa dilekçesi vermek suretiyle iş akdine son verdiği savunulmuştur. Mahkemece; 27.10.2010 tarihli istifa dilekçesine göre iş sözleşmesinin davacı tarafından feshedildiği, davacının ödenmeyen işçilik alacaklarının bulunması nedeniyle feshin haklı nedene dayandığı gerekçesiyle kıdem tazminatının kabulüne karar verilmiş, ihbar tazminatı talebi ise reddedilmiştir.
    Gerçekten, 27.10.2010 tarihli istifa dilekçesinde davacı kendi isteği ile işten ayrıldığını beyan etmiş olup dosya kapsamı ile iş akdinin işçi tarafından sonlandırıldığı sabittir. Işçinin fesih tarihi itibariyle ödenmeyen işçilik alacakları bulunmakta ise de; dava dilekçesinde iş sözleşmesinin işverence sonlandırıldığı iddia edilmiştir. Dairemizin yerleşik hale gelen görüşüne göre; davacı, işverenin haklı bir neden olmadan iş akdine son verdiği iddiasını ispatlayamadığı gibi dava dilekçesinde iş akdinin haklı nedenle işçi tarafından sonlandırıldığı da iddia edilmediğinden artık işçi feshinin haklı bir nedene dayalı olup olmadığının tartışılabilmesi davacı talebi ile çelişeceği gibi davacının iddiasını genişletir mahiyette olacağından mümkün değildir.
    Açıklanan nedenlerle; Mahkemece kıdem tazminatı talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.