Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4345 Esas 2019/6183 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4345
Karar No: 2019/6183
Karar Tarihi: 25.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4345 Esas 2019/6183 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak temyiz süresi geçtikten sonra eski hale getirme başvurusunda bulunmuştur. Bu başvuru incelenirken, sanık hakkındaki cezaevinde bulunduğuna dair notun tebligatta yer almadığı, cezaevi kayıtlarına göre ise sanığın tebligat tarihinde cezaevinde olduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle sanığın temyiz dilekçesi geçerli kabul edilerek, hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Ayrıca, hırsızlık suçunun zamanaşımı süresi, mahkumiyet kararının verildiği tarihten itibaren geçmiş olduğu için sanık hakkındaki kamu davası 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMÜŞTÜR.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 19. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 66/1-e maddeleri
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 223/8. maddesi

17. Ceza Dairesi 2019/4345 E. , 2019/6183 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2011/274-300 27/11/2010 tarih; 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında açıkça vurgulandığı üzere temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtay"da olduğu belirtilmiştir.
Somut olaya gelince; sanık tarafından verilen 16/05/2015 tarihli eski hale getirme, temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin dilekçede karar ve tebliğ tarihi itibariyle sanığın cezaevinde bulunduğunun belirtildiği, Tebligat Kanunu"nun 19. maddesinde "Mevkuf ve mahkumlara ait tebliğlerin yapılmasını, bunların bulunduğu müessese müdür veya memuru temin eder." hükmü gereğince sanığın karar ve tebligat tarihinde cezaevinde bulunması halinde, sanığa yapılacak tebligatın Tebligat Kanunu"nun 19. maddesinin düzenlediği şekilde yapılması gerektiği, bununla birlikte sanığın mahkemedeki adresine yapılan tebliğde, sanığın cezaevinde bulunduğuna ilişkin bir not bulunmadığı, cezaevi kayıtlarının incelenmesinde ise sanığın, 25/02/2009 tarihli karar tarihinde ve sanığın kovuşturma evresinde sorgusu esnasında bildirdiği adrese gerekçeli kararın tebliğ edildiği 17/03/2009 tarihinde cezaevinde olduğu ve dolayısıyla tebliğin geçersiz olduğu sonucuna varılmakla, sanığın temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine verildiği ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan ve 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin, mahkumiyet kararının verildiği 25/02/2009 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 25/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.