Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda; Ankara 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2017 tarihli, 2016/40 esas ve 2017/14 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında defter ve belgeleri gizlemek suçundan CMK"nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçundan beraatine dair hükmün süresi içerisinde katılan vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 03/10/2017 tarihli, 2017/796 esas ve 2017/1184 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında defter ve belgeleri gizlemek suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair istinaf talebinin reddine, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından kurulan beraat hükmü kaldırılarak, sanığın 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından iki kez 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
Mahkumiyet hükümlerinin sanık müdafii tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 07.05.2018 tarihli, 2018/3390 esas ve 2018/4256 karar sayılı Bölge Adliye Mahkemesi hükümlerinin bozulmasına ilişkin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 13.07.2018 tarihli ve 19-2017/73112 sayılı yazısı ile itiraz edildiği, Dairemizin 18.07.2018 tarihli, 2018/4812 esas ve 2018/6600 karar sayılı ilamı ile kararın düzeltilmesine yer olmadığına karar verilip 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 308/3. maddesi uyarınca itiraz konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderildiği, Ceza Genel Kurulunun 08.11.2018 tarihli, 2018/11-427 esas ve 2018/517 karar sayılı ilamı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülerek Dairemizin kararının kaldırılmasına ve dosyanın esas bakımdan incelenmesi için Dairemize gönderilmesi üzerine dosya yeniden okunarak gereği görüşülüp düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ise bölge adliye mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına verilmesine, 25.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.