Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7809 Esas 2019/11630 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7809
Karar No: 2019/11630
Karar Tarihi: 14.10.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7809 Esas 2019/11630 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Mağdurenin velayet hakkına sahip olan anne ve babasının sanıktan şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri üzerine, vekilin temyiz hakkı bulunmadığına karar verilmiştir. Sanık müdafisinin temyiz talebi ise incelenerek reddedilmiştir. Kararda, suçun sanık tarafından işlendiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği ve hükmedilen cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317 ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamına atıfta bulunulmuştur.

14. Ceza Dairesi 2016/7809 E. , 2019/11630 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 29.04.2007 doğumlu olup suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurenin velayet hakkına sahip annesi ile babasının 09.10.2013 günlü duruşmada sanıktan şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; sanığa isnat edilen suçun sanık tarafından işlendiğinin belirlendiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmakla, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.