MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 11/07/2017 tarih ve 2016/435 E- 2017/315 K. sayılı kararın davalı kurum vekili ve davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 05/07/2018 tarih ve 2018/121 E- 2018/790 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin tanınmış 2009/23693, 98730, 156772, 173080, 2013/105377, 84314 sayılı “mesa+şekil”, “mesa”, “mesa m”, “mesa mesken+zincir sekli”, “mesa imalat” ibareli markaların sahibi olduğunu, ticaret unvanında da aynı ibarenin yer aldığını, davalının bu ibarelerle iltibas yaratacak şekilde “MTS-MESA” ibaresinin adına tescili için başvuruda bulunduğunu, 2015/80048 numarayı alan başvuruya müvekkilinin itirazının davalı TPMK YİDK’nın 2016-M-9847 sayılı kararı ile reddedildiğini, başvurunun ayrıca kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, müvekkilinin 1994 yılında kurulduğunu, 21 yıldır “Mesa” ismiyle faaliyet gösterdiğini, yurt içi ve yurt dışındaki faaliyetlerinde bu isimle tanınmış olduğunu, davaya konu marka ile davacı şirketin markalarının benzerliğinin söz konusu olmadığını, sadece İstanbul Ticaret Odasına kayıtlı 303 adet “Mesa” isimli şirket olduğunu, bunun dışında “Mesa” ismini ticari unvanında kullanan Ankara, İzmir, Antalya ve bir çok ilde şirket bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davalının 2015/80048 başvuru numaralı “MTS-MESA” markası ile davacı markalarının 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi uyarınca 6 ve 35. sınıf bakımından benzer olduğu, 9. sınıf bakımından ise benzer olmadığı, davacının “MESA” markasının 556 sayılı KHK’nın 8/4 bendi anlamında tanınmış marka olduğunun ispatlanamadığı, bu nedenle de somut uyuşmazlıkta 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin uygulanmasının mümkün olmadığı, davalı başvurusunun kötü niyetle yapıldığının da ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı TPMK YİDK"nın 2016-M-9847 sayılı kararının davalı başvurusu kapsamında yer alan 6 ve 35. sınıflar yönünden kısmen iptaline, 2015/80048 sayılı markanın tescil edilmediğinden hükümsüzlüğüne ilişkin karar verilmesine yer olmadığına, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı Kurum vekili ve davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığından davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine; davalı Kurum vekilinin istinaf itirazlarının ise; davalı şirketin marka tescili başvurusuna, davacılardan sadece Mesa Mesken A.Ş."nce itiraz edildiği dolayısıyla bu davacı tarafından hem TPMK YİDK kararının iptali ve hem de hükümsüzlük istemleri yönünden, her iki davalıya karşı husumet yöneltildiği, davacılardan Mesa Holding A.Ş. tarafından ise TPMK nezdindeki marka tescil başvurusu aşamasında itiraz edilmediğinden, sadece hükümsüzlük istemi yönünden, davalı şirkete karşı dava açıldığı, bu nedenle davaya konu marka tescil başvurusu istinaf karar tarihi itibariyle dahi tescil edilmemiş olduğundan 6100 sayılı HMK."nın 115/3. maddesindeki dava şartı noksanlığının sonradan giderilmesi halinin dahi söz konusu olmadığı, davacılardan Mesa Holding A.Ş. tarafından davalı şirkete karşı açılan hükümsüzlük davasının vakitsiz olduğu gerekçesiyle reddedilmesi gerekirken mahkemece, anılan davacı yönünden de davanın kısmen kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığı; öte yandan davacılardan Mesa Mesken A.Ş. tarafından açılan TPMK YİDK kararının iptali ve hükümsüzlük davası yönünden ise, sadece anılan davacıya ait markalar mesnet alınarak inceleme yapılması gerektiği, 2013/84314 sayılı markanın, davacılardan Mesa Holding A.Ş."ye ait olduğu, görüşüne başvurulan bilirkişi raporunda ise böyle bir ayrım yapılmadan, davalı şirket başvurusundaki emtia ile her iki davacıya ait markalardaki mal ve hizmetlerin karşılaştırıldığı, davacı ... Mesken A.Ş."ye ait 2009/23693, 98730, 156772, 173080, 2013/105377 sayılı markaların kapsamında ise, davalı şirketin 2015/80048 numaralı başvurusu kapsamındaki mallarla benzer nitelikte, hiçbir mal veya hizmet bulunmadığı, davacının anılan markalarının tanınmış olmadığı ve 556 sayılı KHK."nın 8/4. maddesi koşullarının benzer bulunmayan mal ve hizmetler yönünden oluşmadığı bu nedenle her iki davacı yönünden de davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile HMK"nın 353/1-b-2. maddesi gereğince Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11.07.2017 tarih ve 2016/435 E.- 2017/315 K. sayılı kararın kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekili ve davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına,23/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.