Zorla kaçırıp alıkoyma suçundan sanık ... hakkında 27.10.2009 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 765 sayılı TCK.nın 64. maddesi delaletiyle 429/161, 433, 59. maddeleri ve fıkraları uyarınca mahkumiyetine dair; BARTIN Ağır Ceza Mahkemesinin 26.02.2019 gün ve 2018/247 esas, 2019/58 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."nin haklarında kurulan hükümler daha önce kesinleşen sanıklar ... ve ... ile birlikte mağdureye yönelik reşit mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma suçunu işlediğine dair, olayın asıl faillerinden sanık ..."i dahi teşhis edemeyen tanık ..."ın olaydan uzun süre sonra, siyah beyaz fotoğraflar üzerinden yapmış olduğu teşhis işlemi dışında, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kabule göre de;
Ceza Genel Kurulu"nun 03.04.2018 tarih ve 2017/853 esas, 2018/135 karar sayılı ilamı ve 09.02.2016 tarih ve 2014/71 esas, 2016/42 karar saylı ilamı da gözetildiğinde; bozmadan önce verilen ve yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilen 02.03.2006 tarihli karar ile hükmedilen 8 ay hapis cezasının 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilerek teciline karar verildiği ve aleyhe temyiz olmaması nedeniyle CMUK"nın 326/son madde ve fıkrası uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.