Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/7204 Esas 2019/2000 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7204
Karar No: 2019/2000
Karar Tarihi: 06.02.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/7204 Esas 2019/2000 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz itirazları incelenerek ek kararda isabetsizlik görülmemiştir. Bu sebeple, temyiz itirazları reddedilmiş ve ek karar onanmıştır. Ancak sanığın hırsızlık suçuna yönelik temyiz istemi, hükmün hukuka aykırı olmadığına dair sebep göstermediği için reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 288. maddesi temyizlerin hukuka aykırılığa dayanması gerektiğini, 294. maddesi ise temyiz sebebinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olabileceğini belirtmektedir.

2. Ceza Dairesi 2018/7204 E. , 2019/2000 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan ek karara yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Temyiz isteminin reddine dair 09/10/2018 gün ve 2018/2026 – 2018/1454 sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanun"un 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın 05/10/2018 ve 18/10/2018 tarihli temyiz dilekçelerinde sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında, sanığın temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 06/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.