Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2521 Esas 2019/10148 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2521
Karar No: 2019/10148
Karar Tarihi: 13.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2521 Esas 2019/10148 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş ve Yargıtay 3. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Kararda şu noktalara değinilmiştir:
1) Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken verilen hükümde yetersiz ve eksik gerekçeler kullanılmıştır. Bu nedenle mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri ve kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek deliller tartışılmalıdır. Aksi takdirde 5271 sayılı CMK'nın 231/11. ve 232/6. maddelerine aykırı davranılmaktadır.
2) Sanık hakkında kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nin 53. maddesindeki hak yoksunlukları uygulanmamıştır. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal ettiği göz önünde bulundurularak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekmektedir.
3) Sanık aleyhine hükmedilen yargılama gideri miktarı 6183 sayılı Kanun'un 106. maddesindeki terkin sınırları içinde kalmıştır. Bu nedenle bu giderin 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesi gerekmektedir.
Kararın detaylı açıklaması için, Anayasa'nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nın 34 ve 230. maddeleri ile Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 6183 sayılı Kanun'un 106. madd

3. Ceza Dairesi 2019/2521 E. , 2019/10148 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması sureti ile mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken açıklanan hükümde, Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddeleri ile Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak, mahkemenin ulaştığı sonucun sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici nitelikte olması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilerek, 5271 sayılı CMK"nin 231/11. ve 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
2) Sanık hakkında kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunlukları uygulanmamış ise de; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edildiği de, nazara alınarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi lüzumu,
3) Sanık aleyhine hükmedilen yargılama gideri miktarının 6183 sayılı Kanun"un 106. maddesindeki terkin sınırları içinde kalması nedeniyle, bu giderin 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 13.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.