Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6770 Esas 2019/1992 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz istemleri hakkında yapılan incelemede;
Sanık ..."ın bozmadan sonra istinabe mahkemesinde 09/05/2014 tarihli duruşmada ve sanık ..."ın istinabe mahkemesinde 26/05/2014 tarihli duruşmada alınan ifadelerinde, müdafi taleplerinin bulunmadığı gibi, 5271 sayılı CMK"nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanıklara zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durum da bulunmadığı halde, sanıklara soruşturma aşamasında sorgu sırasında atanan müdafiilerinin duruşmaya çağrılması üzerine yüzlerine karşı tefhim edilen 19/06/2014 tarihli karar, sanık ... müdafii Av.... ve sanık ... müdafii Av. ... tarafından temyiz edilmiş ise de, anılan müdafiilerin sanıklar hakkında verilen kararları temyize yetkilerinin bulunmadığı nazara alındığında, temyize hakkı olmayan sanık ... müdafii Av.... ve sanık ... müdafii Av. ..."in temyiz istemlerinin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanıklar ... ve ..."ın temyiz istemleri hakkında yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemlerine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 06/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.