MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Dava dilekçesinde, tapu kaydında mesken olarak yer alan 7 numaralı bağımsız bölümün işyeri olarak kullanılmasının önlenmesi, eski hale getirilmesi ve tahliyesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I


Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; 4837 ada 22 parseldeki .... numaralı bağımsız bölümün tapuda mesken olduğu halde davalı ..."e işyeri olarak kiraya verildiğini, burasının işyeri olarak kullanılmasına son verilip eski hale getirilmesini ve davalı ..."in tahliyesine karar verilmesini istemiş, mahkemece dava konusu bağımsız bölümün işyeri olarak kullanıldığının sabit olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası"nın 24. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, tapuda mesken olarak gösterilen bağımsız bir bölümün işyeri olarak kullanılabilmesi için bu konuda anataşınmazdaki tüm kat maliklerinin oybirliğiyle karar vermeleri gerekir. Aynı Yasanın 28. maddesine göre; yönetim planı, yönetim tarzını, kullanma maksat ve şeklini ve yönetime ait diğer hususları düzenler. Ayrıca yönetim planı, bütün kat maliklerini bağlayan bir sözleşme hükmündedir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; 4837 ada 22 parseldeki anabinada kat mülkiyeti kurulu olup davalı ..."ın 7 numaralı mesken nitelikli bağımsız bölümün maliki davalılardan .... eşi davalı ..."in ise bağımsız bölümden faydalanan olduğu tanık beyanlarına göre burada müteahhitlik taşeronluk gibi işler yapıldığı anlaşılmaktadır. Yönetim planının 2.maddesinde; dairelerin sadece mesken olarak kullanılacağı belirtilmiştir.
Buna göre dava konusu mesken nitelikli bağımsız bölümün işyeri olarak kullanılıp kullanılmadığının tespiti için mahallinde keşif yapılıp bilirkişi incelemesi yaptırılarak alınacak rapor ve bütün deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yerinde olmayan gerekçeler ile davanın reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 23.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.