MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik (3 kez)
HÜKÜM : Mağdurlar ... ve Ömer"e yönelik eylemlere ilişkin mahkumiyet, mağdur ..."e yönelik eyleme ilişkin beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle sanığın mağdur ..."e yönelik tefecilik eylemine ilişkin verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanığın mağdurlar ... ve Ömer"e yönelik tefecilik eylemlerine ilişkin verilen mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve değişik zamanlarda birden fazla kişiye veya aynı kişiye birden fazla kazanç karşılığı ödünç para verilmesi halinde zincirleme tek tefecilik suçunun oluşacağı nazara alınmadan, iki ayrı suç kabulüyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında mağdur ..."e yönelik değişik zamanlarda işlediği tefecilik eylemleri nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarih ve 2007/10-108 Esas, 2007/152 Karar sayılı ilamında belirtildiği gibi, yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin aynı gerekçeyle hüküm fıkrasının B ve C bentlerinin 1 numaralı alt bentlerinde adli para cezasının alt sınırın üzerinde 300 gün olarak tayin edilmesi,
3-Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
4-Tefecilik suçundan mahkum olduğu 1 yıl 8 ay hapis cezası TCK"nın 51. maddesine göre ertelenen sanık hakkındaki denetim süresinin alt sınırının, mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağı gözetilmeden hüküm fıkrasının B bendinin 8 numaralı alt bendinde 1 yıl denetim süresi belirlenmek suretiyle TCK"nın 51/3. maddesine aykırı davranılması,
5- 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hüküm fıkrasının B-4 ve C-5 numaralı bentlerinde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
6-Sanık hakkında hükmedilen adli para cezası taksitlendirilirken uygulama maddesi olan TCK"nın 52/4. maddesi hüküm fıkrasının B-4 ve C-5 numaralı bentlerinde gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 22/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.