Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
...

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, (kapatılan) 21. Hukuk Dairesi bozma kararına uyarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili ve davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm, davalı kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemenin, Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda, kendisi için o kararda gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yaparak, yine o kararda belirtilen hukuki esaslar gereğince hüküm verme yükümlülüğü doğar.
“Usuli kazanılmış hak” olarak tanımlayacağımız bu olgu mahkemeye, hükmüne uyduğu Yargıtay bozma kararında belirtilen çerçevede işlem yapma ve hüküm kurma zorunluluğu getirdiği gibi, mahkemenin kararını bozmuş olan Yargıtay Hukuk Dairesince de, sonradan, ilk bozma kararı ile benimsemiş olduğu esaslara usuli kazanılmış hakka aykırı bir şekilde ikinci bir bozma kararı verilememektedir (09.05.1960 gün ve 21/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, Hukuk Genel Kurulu’nun 12.07.2006 gün, 2006/9-508 E., 2006/521 sayılı kararı).
Mahkemenin, Yargıtay’ın bozma kararına uyması ile bozma kararı lehine olan taraf yararına bir usuli kazanılmış hak doğabileceği gibi, bazı konuların bozma kararı kapsamı dışında kalması yolu ile de usuli kazanılmış hak gerçekleşebilir. (Prof. Dr. Baki KURU, Usuli Müktesep Hak (Usule İlişkin Kazanılmış Hak) Dr. A. Recai Seçkin’e Armağan, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları No. 351 Ankara, 1974, sayfa 395 vd.)
Belirtilen açıklamalar ışığında dava dosyası incelendiğinde, davacının 04.01.2004 ile 31.07.2012 tarihleri arasında aralıksız çalıştığının tespitini talep ettiği, mahkemenin, davacının 04.01.2004 ila 31.07.2012 tarihleri arasında kesintili olarak toplam 2474 gün sigortalı olarak asgari ücretle çalıştığı,bu çalışmalarının 749 gününün işverence SGK "ya bildirildiği,geri kalan 1725 günün SGK "ya bildirilmediğinin tespitine dair 08.12.2015 tarihli 2014/214 Esas sayılı hükmünün, davalılardan kurum vekili tarafından temyiz edildiği ve hükmün (Kapatılan) 21.Hukuk Dairesinin 2016/1382 Esas,2017/3946 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu, mahkemece uyulan bozma ilamı sonrası verilen kararla bu defa, 04.01.2004- 31.07.2012 tarihleri arasında toplam 1864 gün daha asgari ücretle çalıştığı ve bu çalışmalarının sosyal güvenlik kurumuna bildirilmediğinin tespitine hükmedildiği anlaşılmaktadır. İlk hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmemesi davalılar lehine usulü kazanılmış hak doğurduğundan, artık mahkemece 1725 prim ödeme gün sayısını aşacak şekilde tespit hükmü kurulamayacağının gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına,
01/03/2021 gününde oybirliği ile karar verildi.