Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/880 Esas 2019/3520 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/880
Karar No: 2019/3520
Karar Tarihi: 20.02.2019

Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/880 Esas 2019/3520 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir göçmen kaçakçılığı suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanık tarafından işlenen suçun kanıtlarıyla ortaya konduğu ve vicdani kanının çelişmeyen verilere dayandığı belirlenmiştir. Suçun doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu tespit edilmiştir. Hapis cezasının belirlenmesinde failin kusurunun yoğunluğu, olayın meydana geliş şekli ve göçmen sayısı dikkate alınarak teşdiden uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi, bozma nedeni olarak kabul edilmiştir. Kararda, TCK'nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ancak infaz aşamasında gözetilebileceği belirtilmiştir. Yukarıdaki Mahkeme Kararında, sanığın göçmen kaçakçılığı suçundan mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Hükümde, TCK'nın 53/1-b maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı bahsi geçmiştir. Hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan

18. Ceza Dairesi 2017/880 E. , 2019/3520 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen göçmen kaçakçılığı eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Temel hapis cezasının belirlenmesinde, suçun işleniş biçimi, failin kasta dayalı kusurunun yoğunluğu, olayın meydana geliş şekliyle göçmen sayısı dikkate alınarak teşdiden uygulama yapılması gerekirken alt hadden ceza tayin edilmiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, bu hususun infaz aşamasında resen gözetilebileceği,
Ancak;
Karardan sonra yürürlüğe giren 28/06/2014 tarih 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen karardan, tebliğnameye uygun olarak “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine” ilişkin bölümün çıkarılarak HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.