4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5145 Esas 2021/13462 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5145
Karar No: 2021/13462
Karar Tarihi: 25.10.2021

4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5145 Esas 2021/13462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanığın, 4733 sayılı Yasaya aykırı hareket ettiği belirlenmiş ve hüküm olarak hükümlülük ve müsadere kararı verilmiştir. Ancak temyizde yargılamanın yeterli yapılmadığı ve gerekli kanun maddelerinin göz önüne alınmadığı vurgulanmıştır.
Sanığın eylemi, suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasaya göre suç kapsamındadır. Ancak daha sonrasında yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasaya ilişkin düzenleme değiştirilmiş ve 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 7242 sayılı Yasa ile ilgili eklemeler yapılmış ve sanık lehine hükümler içermiştir.
Kararda ayrıca, TCK'nun 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararının göz önüne alınmadığı ve kaçak eşyanın müsaderesi ile ilgili kanun maddesinin göz ardı edildiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Yasa
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi, 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri ve fıkraları, geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- T

7. Ceza Dairesi 2019/5145 E. , 2021/13462 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Arama işlemine dayanak olarak gösterilen Elazığ 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2010/1420 Değişik iş sayılı arama kararı denetime olanak verecek şekilde dosyaya getirtilmeden eksik araştırma ile karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 Sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. madde ve fıkraları somut olaya uygulanarak, belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Suça konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.