22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/6053 Karar No: 2015/4054 Karar Tarihi: 14.9.2015
Hırsızlık - tehdit - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/6053 Esas 2015/4054 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık ve mağdurun birlikte yaşadığı ancak aralarının bozulduğu ve son zamanlarda sadece telefonda görüştükleri bir durumda sanığın mağdura ait eşyaları izinsiz olarak aldığı ve tehditler savurduğu anlaşılmıştır. Ancak yerel mahkeme, sanığın suçlamalarıyla ilgili olarak beraat kararı vermiştir. Bu karar, temyiz edilerek cezalandırılması gerektiği savunulmuştur. Temyiz mahkemesi, sanığın suçunu işlediğine dair kanıtların yeterli olmadığına karar vererek önceki kararı onaylamamıştır. Suçlama konusu olan hırsızlık ve tehdit suçları için Türk Ceza Kanunu’nun 141. ve 106. maddeleri uyarınca cezalar verilebilir.
22. Ceza Dairesi 2015/6053 E. , 2015/4054 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, tehdit HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların, niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Oluş, sanığın ikrara yönelik savunması ve tüm dosya kapsamına göre; sanık ve kız arkadaşı olan mağdurun birlikte aynı evde yaşadıkları ancak; aralarının bozulması ve mağdurun arkadaşlıklarını bitirmek istemesi üzerine son zamanlarda sadece telefonda görüştükleri, mağdurun evde olmadığı bir zamanda evin açık olan bahçe kapısından içeri girerek evde bulunan mağdura ait altın zincir, yüzük, dizüstü bilgisayar ve 150 TL parayı mağdurun bilgi ve rızası bulunmadan alan sanığın, aynı gün mağdura gönderdiği, içeriği 22.4.2011 tarihli telefon tespit tutanağı ile saptanan ve kendisi tarafından da kabul edilen mesajlarda, bu eşyaları aldığını akşam kendisine misafir olması halinde alabileceğini söyleyip mağduru dilsiz bırakmak ve cinsel organını kesmekle tehdit ettikten sonra aynı gün polis merkezine teslim olarak aldığı eşyaları iade ettiğinin anlaşılması karşısında; Sanığın yüklenen hırsızlık ve tehdit suçlarından cezalandırılması yerine yazılı şekilde beraatına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle kısmen isteme uygun kısmen isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.9.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.