MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/01/2013
NUMARASI : 2011/1218-2013/49

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işveren yanında çalıştığını, 12.05.2008-14.10.2009 tarihleri arasında Siirt İl Müdürlüğü merkez işyerine geçici görevle görevlendirildiğini, harcırah ödenmesi gerektiği halde ödenmediğini, davalı Kurumun seyyar görev tazminatı ödendiğinden bahisle davacının talebini reddettiğini, 6245 sayılı Kanun ile Toplu İş Sözleşmesinin 35. maddesi uyarınca harcırah ödenmesi gerektiğini, bu sebeple davalıdan geçici görev harcırahının tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, geçici görev harcırahının Harcırah Kanunu uyarınca 180 günden fazla verilemeyeceğini, bunun 90 gününün tam, diğer günlerinin ise 2/3 oranında verileceğinin düzenlendiğini, davacının kadrosunun teknik olması sebebiyle seyyar görev tazminatı ödenmekte olduğunu davacının talebinin hukuka aykırı olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlara göre dava konusu geçici görev harcırahı alacağının ödenmediği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince süresinde temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık davacının harcırah alacağını hak edip etmediği noktasında toplanmaktadır.
6245 sayılı Harcırah Kanunu’nun 39. maddesine göre “Resmi bir görevle memuriyet mahalli içinde bir yere gönderilenlere gündelik verilmez. Geçici bir görevle memuriyet mahalli dışındaki bir yere gönderilenlerden, buralarda ve yolda öğle (saat 13.00) ve akşam (saat 19.00) yemeği zamanlarından birini geçirenlere 1/3, ikisini geçirenlere 2/3 oranında ve geceyi de geçirenlere tam gündelik verilir”. Aynı Kanunu’nun 49. Maddesine göre ise “Asli görevleri gereği memuriyet mahalli dışında ve belirli bir görev bölgesi (Merkez veya il kuruluşuna dahil birimlerde il sınırı, bölge şeklinde çalışan birimlerde bölge sınırı) içinde fiilen gezici olarak görev yapan memur ve hizmetlilere gündelik ve (Aşağıda unvanları sayılanlar hariç) yol masrafı ödenmez. Bunlardan, Maliye ve Gümrük Bakanlığınca görev ünvanları ile iş ve çalışma özellikleri uygun görülenlere; bu Bakanlıkça vize edilen cetvellere dayanılarak fiilen gezici görev yaptıkları günler için almakta oldukları aylık/kadro derecelerine göre müstahak oldukları yurtiçi gündeliklerinin üçte biri günlük tazminat olarak verilir” hükmünün yer aldığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda davacı, davalı kurumun Kurtalan ilçesinde teknisyen olarak çalıştığı sırada, 12.05.2008 tarihli dilekçeyle, eşinin işyerinin ve evinin Siirt il merkezinde olduğu gerekçesiyle harcırahsız olarak il merkezine görevlendirme talebinde bulunduğu, davalı kurumun davacıyı 12.05.2008-14.10.2009 tarihleri arasında Siirt il merkezinde görevlendirdiği, davacının bu görevlendirme sebebiyle davalıdan 19.08.2011 tarihinde geçici görev harcırahı talep ettiği ve davalının bu talebi reddettiği anlaşılmıştır.
Görevlendirme yazısında davacının Siirt il merkezinde bulunan işyerinde görevlendirilmesinde, görevlendirmenin geçici olduğuna ilişkin bir ibare bulunmadığı gibi davacının eşinin Siirt ilinde bir kamu kurumunda çalışması sebebiyle davacının talebi üzerine on yedi ay süre ile yapılan görevlendirmenin geçici olduğundan söz edilemez. Bu sebeple mahkemece davacının harcırah talebinin reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.