MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarını işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın savunmalarında 2012 yılına kadar işyerine dışarıdan mal aldığını, bu şahıslardan gerekli makbuzlar ile yine bu şahısların vergi mükellefi olduğuna dair belgeleri de aldığını, matrah artırma teklifi geldiğinde bunu kabul etmediğini, sahte fatura kullanmadığını ve suç işleme kastının olmadığını beyan etmesi, vergi denetmenine verdiği 24.07.2013 tarihli ifadelerinde de benzer şekilde suça konu faturaları düzenleyen kişi ve şirketleri doğrudan tanımadığını, tanıdığı biri vasıtası ile getirdikleri malları gördüğünü, peşin ödemede fiyatın uygun olması nedeni ile anlaşarak malı aldığını, nakit olarak elden ödeme yaptığını, tahakkuk fişlerini ise bu kişilerin gerçekten mükellef olduğunu göstermek için faturayı veren kişilerin eklediğini belirtmesi; dosya arasında suça konu faturaların bir kısmının ekinde tahakkuk fişleri ile yine bir kısmına ilişkin düzenlenen tahsilat makbuzlarının bulunması; suça konu faturaları düzenleyen kişi ve şirketlerin bir kısmı hakkında sahte fatura düzenlemek suçuna ilişkin düzenlenen vergi raporları ile iddianamelerin dosya arasına alındığının, ancak bu davaların sonuçlarının araştırılmadığının anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; suça konu faturaları düzenleyen kişi şirketlerin hepsi hakkında sahte fatura düzenlemekten dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması; suça konu faturaları düzenleyen kişi şirket yetkilileri tanık olarak dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak verdiklerinin sorulması, toplanan deliller birlikte tartışılıp suça konu fatura tutarlarının nakit olarak ödemeye imkan verecek ölçüde olması, suça konu fatura sayısı ve tutarları da dikkate alınarak, sanığın bu faturaların sahte olduğunu bilerek kullandığına ve suç kastı ile hareket edip etmediğide değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ile hükümler kurulması,
2-Kabule göre de; sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, bu suçların birbirine dönüşmeyeceği gözetilmeden; sanık hakkında 2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçundan kamu davası açılmasına ve hükmün gerekçesinde de sanığın sahte fatura kullandığı kabul edilmesine rağmen, sahte fatura düzenlemek suçlarından hükümler kurmak suretiyle, gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.