Nitelikli dolandırıcılık - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/27064 Esas 2020/1959 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- TCK’nın 207/1, 43/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- TCK’nın 158/1-d, 43/1, 52/2, 53.maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanığın suç tarihinde, katılanın kimlik bilgilerini içerir ancak kendi fotoğrafının bulunduğu sahte nüfus cüzdanı ile Türk Telekom Müdürlüğünden sabit hat ve bu hatta kullanılan ADSL internet erişimini tesis ettiği, bu şekilde tesis edilen telefonu ve interneti kullandığı, kullanılan telefonun ve internetin borcunu ise katılanın ödemesi için Türk Telekom tarafından bildirimde bulunulduğu ve katılan hakkında icra takibi başlatıldığının iddia edildiği olayda,
a-Dolandırıcılık suçu yönünden;
Sanığın eylemi nedeniyle suçtan zarar görenin Telekom şirketi olduğu da dikkate alınarak, İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 25/09/2012 tarihli ve 2011/310 (E) ve 2012/459 (K) sayılı kararı ile sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine hükmolunduğunun anlaşılması karşısında; mükerrer yargılamanın önüne geçilip, zincirleme suç hükümlerince uygulama yapılmasının sağlanması amacıyla dosyaların mümkünse birleştirilmesi, mümkün değilse ilgili dosyaların getirtilerek mahsup yoluna gidilmesi suretiyle hüküm kurulması gerektiğinin ve sanık tarafından Türk Telekom Müdürlüğüne sabit hat başvurusunun hangi tarihte yapıldığının başvuru formu üzerinde tarih bulunmaması nedeniyle belirli olmaması karşısında, telefon aboneliği başvurusunun hangi tarihte yapıldığı belirlenerek, internet aboneliği başvurusu ve telefon aboneliği başvurusunun aynı tarihlerde yapılmış olması halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
b- Özel belgede sahtecilik suçu yönünden;
Hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarihli ve 27050 (Mükerrer) sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile 56/2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilerek, sanığa usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA,12/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.