Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2363 Esas 2021/3437 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2363
Karar No: 2021/3437

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2363 Esas 2021/3437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine dayalı boşanma davası üzerine açılmıştır. İlk derece mahkemesi, tarafların eşit kusurlu olduğunu kabul ederek kadın lehine tazminat ve nafakaya hükmetmiştir. Davalı erkek tarafından yapılan istinaf başvurusu sonucunda bölge adliye mahkemesi kararı kısmen kaldırmıştır. Ancak yapılan tekrar yargılama sonucunda erkeğin ağır kusurlu olduğu kabul edilerek kadın lehine tazminat ve nafaka hükmedilmiştir. İstinaf eden erkek, kararın doğru olmadığı gerekçesiyle temyiz başvurusunda bulunmuştur. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, tarafların eşit kusurlu olduğunu kabul ederek kadın lehine hükmedilen tazminat ve nafakanın doğru olmadığına karar vermiş ve bölge adliye mahkemesi kararını kaldırmış, ilk derece mahkemesi kararını bozmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 174. maddesi: Eşlerden her biri, özellikle evlilik birliğini sarsacak nitelikte bir harekette bulunarak diğerini aldattığı takdirde bu sebeple üstlenmesi gereken maddi ve manevi zararları tazmin etmekle yükümlüdür.
- Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi: Eşlerden birinin kusuru nedeniyle haksız olarak

2. Hukuk Dairesi 2021/2363 E. , 2021/3437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminat ile kendisinin reddedilen manevi tazminat talebi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın tarafından açılan evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine dayalı boşanma davalarında boşanmaya sebep olan olaylarda "Tarafların eşit kusurlu olduğu" gerekçesiyle davanın kabulüne, kadın lehine nafaka ve tazminatlara hükmedilmiş, bu karara karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi ,aleyhine hükmedilen tazminat ile kendisinin reddedilen manevi tazminat talepleri yönünden istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince, "Erkeğin cevap dilekçesinin kadına tebliğ edilmediği, dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşamasının tamamlanması gerektiği" gerekçesiyle erkeğin istinaf başvurusunun kabulü ile kararın istinaf edilmeyerek kesinleşen kısımları hariç olmak üzere kaldırılmasına karar verilmiştir. İstinaf incelemesi sonrası ilk derece mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonunda erkeğin ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle kadın lehine tazminat ve nafakaya hükmedilmiş, erkeğin manevi tazminat talebi reddedilmiş, bu karara karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminat ile kendisinin reddedilen manevi tazminat talepleri yönünden istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince, esastan reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin ilk kararında taraflar eşit kusurlu kabul edilmişlerdir. Davacı kadının herhangi bir istinaf talebi bulunmamaktadır. Hüküm, davalı erkek tarafından istinaf edilmiştir. İstinaf edenin aleyhine olarak erkeğin “Ağır kusurlu” olduğunun kabul edilmesi aleyhe hüküm kurma yasağına aykırı olur. Taraflar eşit kusurlu olup, eşit kusurlu kadın lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 26.04.2021 (Pzt.)