Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12274 Esas 2020/4166 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12274
Karar No: 2020/4166
Karar Tarihi: 01.07.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12274 Esas 2020/4166 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, kamyonetiyle geçiş önceliği olmayan bir kavşaktan kontrolsüz olarak çıkarken diğer araçla çarpışmış ve bir kişi yaralanmıştır. Mahkeme, delillere göre sanığın asli kusurlu olduğunu kabul etmiş ve hükmü onamıştır. TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-3-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmü verilmiştir. TCK'nın 50/2. maddesi, \"suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez\" şeklinde hüküm vermiştir. TCK'nın 89/1. maddesi ise seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesine rağmen, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/12274 E. , 2020/4166 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-3-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Sanık ... hakkında verilen 26.11.2015 tarihli hükümle, temel cezanın hapis cezası olarak tercih edilmesine rağmen TCK"nın 50/2. maddesindeki düzenlemeye aykırı olacak şekilde adli para cezasına çevrilmiş olması ve ayrıca sonuç olarak belirlenen 2.240 TL adli para cezası yanında TCK"nın 53/6. maddesinin de uygulanmasına karar verilmesi sebebiyle, hükmün temyizi kabil olduğu gözetilmeksizin, sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin verilen 29.01.2016 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 50/2. maddesinin ""suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez"" şeklindeki hükmüne ve 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay günü sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile tali yoldan kontrolsüz şekilde ana yola çıkıp sola dönüşle orta refüj aralığından karşı istikamete geçmek istediği sırada, ana yoldan seyreden ve kavşağa solundan giren katılan ... idaresindeki araç ile çarpışması şeklinde meydana gelen ve karşı araçta bulunan bir kişinin nitelikli şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, kavşakta geçiş önceliğine uymamak suretiyle asli kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanık hakkında;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 01.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.