Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8415 Esas 2019/11592 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8415
Karar No: 2019/11592
Karar Tarihi: 10.10.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8415 Esas 2019/11592 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin bir başka kişiye basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonra kanunlar cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlendiğinden, sanığın eylemi sarkıntılık düzeyinde kaldığı sonucuna varıldı. Bu nedenle, failin lehine olan kanun uygulanarak karar verilmesi gerektiğine karar verildi. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı da nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği sonucuna varıldığından, hüküm bozuldu. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi değerlendirildi.

14. Ceza Dairesi 2015/8415 E. , 2019/11592 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemer nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlendiği ve mevcut haliyle sanığın kabul edilen eyleminin ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 10.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.