Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/41485 Esas 2018/4363 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/41485
Karar No: 2018/4363
Karar Tarihi: 10.04.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/41485 Esas 2018/4363 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2015/41485 E.  ,  2018/4363 K.

    "İçtihat Metni"


    ... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 28/05/2014 gün ve 2007/225-2014/280 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
    KARAR
    Davacı vekili, davalının 08.07.2001 tarihine kadar davacı kooperatifin yönetim kurulu başkanlığını yapan şahsın eşi olduğunu ve kooperatif genel kurulu kararıyla yaptırılacak bir takım onarım işleri için görevlendirildiğini, bu görevin ifası sırasında kooperatifi zarara uğrattığı gerekçesiyle ... Asliye Ceza Mahkemesinde yargılandığını ve bu dosyada alınan bilirkişi raporu ile 1.060,57.-TL kurum zararı oluştuğunu ileri sürerek, söz konusu bu kurum zararının 08.07.2001 tarihiden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
    Davalı, davanın reddini dilemiştir.
    Mahkemece, davanın reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı tarafça temyiz edilmiştir.
    14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 10/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.