Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/13827 Esas 2018/2952 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalıya haksız ve yersiz olarak yapılan ödemelerin tahsili amacıyla başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptaline, icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, itirazın iptali ile takibin devamı ve icra inkar tazminatına hükmedilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile .... İcra Müdürlüğünün 2015/5562 Esas sayılı icra takip dosyasına yapılan itirazın iptaline, takibini kaldığı yerden devamına, davalının .... İcra Müdürlüğünün 2015/5562 Esas sayılı icra takip dosyasında, asıl alacak miktarı olan 54.961,87 TL üzerinden % 20 oranında icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmiştir.
Genel bir kavram olarak, “likid (ligiude) alacak”; “tutarı belli (muayyen), bilinebilir, hesaplanabilir alacaktır” Likit bir alacaktan söz edilebilmesi için; ya, alacağın gerçek miktarının belli ve sabit olması, ya da, borçlusu tarafından belirlenebilmesi için bütün unsurların bilinmesi veya bilinmesinin gerekmekte olması; böylece, borçlunun borç tutarını tahkik ve tayin etmesinin mümkün bulunması; başka bir ifadeyle, borçlunun yalnız başına ne kadar borçlu olduğunu tespit edebilecek durumda olması gerekir. Bu koşullar yoksa, likit bir alacaktan söz edilemez (YHGK 17.10,2012 gün ve 2012/9-838-715 sayılı ilamı).
Somut olayda; likit bir alacak söz konusu olmadığından icra inkar tazminatına hükmedilmesi de usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesindeki 1086 sayılı Kanun"un temyize dair hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme karşısında, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının (2) nolu bendi silinerek kararın bu şekliyle Düzeltilerek ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
29.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.