Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/32267 Esas 2019/4433 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı şirkette 15/05/2008 tarihinden 15/07/2013 tarihine kadar mağaza müdür yardımcısı olarak çalıştığını, davacının iş akdinin 15.07.2013 tarihli ihtarname ile haksız olarak feshedildiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının tüm iddialarının asılsız olduğunu, fazla mesai yapıldığı zaman zamlı ücretlerin bordrolara yansıtılarak ödendiğini, davacının izinlerini kullandığını, iş akdinin haklı sebeplerle feshedildiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; hüküm altına alınan yıllık izin ücretine dava ve ıslah tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi gerekirken, bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz işletilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yıllık izin ücretine ilişkin. 3. bendinin çıkartılarak yerine;
“3)1.402,40 TL net yıllık ücretli izin alacağının 100,00 TL"sinin dava tarihinden itibaren kalan kısmın ıslah tarihi olan 22/01/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.