Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/1334 Esas 2012/10197 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/1334
Karar No: 2012/10197

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/1334 Esas 2012/10197 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, çalıştığı iş yerinde haksız olarak işten çıkarıldığını ve kıdem ve ihbar tazminatı alacağını talep etmiştir. Davalı iş yeriyse, işçinin iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını savunmuştur. Yerel mahkeme, toplanan deliller doğrultusunda davacının talebini reddetmiştir. Davacı tarafından yapılan temyiz başvurusu sonrasında Yargıtay, davacının sürekli işe geç geldiğine, doğruluk ve bağlılık kurallarına aykırı davrandığına ilişkin yeterli düzeyde delil olmadığına ve iş sözleşmesinin haksız olarak sonlandırıldığının kabul edilmesi gerektiğine karar vermiştir. İş Kanunu'nun 25/2-e-h maddesi de kararda detaylı bir şekilde değerlendirilmiştir.

9. Hukuk Dairesi 2010/1334 E. , 2012/10197 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı iş yerinde 02/09/2003- 08/02/2006 tarihleri arasında çalıştığını, davalı tarafından İş Kanunu "nun 25/2-e-h bendi uyarınca iş aktine son verildiğini, ancak işverenin fesih gerekçesinin yerinde olmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı alacağını faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacı işçinin iş aktinin haklı nedenle sonlandırıldığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme; toplanan deliller doğrultusunda davacının davasının reddine karar vermiştir.
D) Temyiz:
Karar süresi içerisinde davacı tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
Somut olayda davacı hizmet aktine işveren tarafından İş Kanunu"nun 25/2-e-h maddesi uyarınca haksız olarak son verildiğini belirtmiştir. Davalı taraf ise savunmasında davacının işe geç gelmeyi alışkanlık haline getirdiğini, davacının maaş zamları ve ikramiyeleri beğenmediğini ve bu konularda iş arkadaşları arasında konuşmalar yaptığını ve bu nedenle iş aktinin İş Kanunu 25/2-e-h maddesine göre haklı nedenle feshedildiğini belirtmiştir.
Somut olayda davacının sürekli işe geç geldiğine ve bu konuda uyarılar aldığına ilişkin tutanak vs. olmadığı, yine doğruluk ve bağlılık kurallarına aykırı davranışlarda bulunduğunu ya da işverenin güvenini kötüye kullandığını, kendisine hatırlatıldığı halde yapmakla ödevli olduğu görevleri yapmamakta ısrar ettiğini gösteren yeterli düzeyde delil bulunmadığı anlaşılmakla, davalı tarafça iş sözleşmesinin haksız olarak sonlandırıldığının kabulü yerine davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.