İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucuda verilen Direnme kararı süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu ve Dairemizin 6352 sayılı Kanun"un 40.maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği görüşüldü.
Dairemiz ile yerel mahkeme arasındaki uyuşmazlık,
davacının iş sözleşmesinin işverence feshinin haklı nedene dayanıp dayanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dairemizin “... Davacı 19.12.2010 tarihinde çöp arabası şoförü ...’ın iş yerine dönüş sırasında kendisini araca almadığını, sözlü münakaşa yaşandığını bu nedenle iş akdine haksız olarak son verildiğini iddia etmiştir. Davalı, davacının iş arkadaşına küfür etmesi nedeni ile savunmasının istendiğini davacının olayı kabul etmesi nedeni ile haklı olarak iş akdine 26.12.2010 tarihinde son verildiğini savunmuştur. Davacı ve davalı tanıkları davacının gece 03:00 sıralarında dönüş güzergâhında...’ ın davacıyı araca almaması üzerine iş yerinde tartışmaları nedeni ile iş akdine son verildiğini beyan etmişlerdir. 24.12.2010 tarihli savunma tutanağında davacı “arkandan sövdüm” şeklinde iş yerinde tartıştığını kabul etmiştir. Mahkemece “Aralık ayında gece işyerine uzak bir mesafede işyerine dönmekte olan davacının işaretine rağmen iş arkadaşının onu araca almadığı, havanın soğuk olduğu, hatta bu olaydan sonra davacının hastalandığı sabittir. hayatın olağan akışı çerçevesinde düşündüğümüzde; araca alınmayan kişinin sinirlenmesi ve arkadan söylenmesi bunu da kızgınlığını belirtmek için arkadaşına ifade etmesi doğaldır.” şeklinde gerekçeyle kıdem ve ihbar tazminatı talebinin kabulüne karar verilmiştir. Somut olayda, mahkemece davacı işçinin kendisini araca almayan arkadaşının kusurlu eylemini işverene bildirmesi gerekirken arkadaşına küfür etmesinin davalı işveren açısından haklı fesih nedeni oluşturduğu gözetilmeden kıdem ve ihbar tazminatı talebinin kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.” gerekçesi ile verdiği bozma kararının usul ve yasaya uygun olmasına ve özellikle davacının kendisinin işverenin diğer işçisine küfrettiğini kabul ettiğinin anlaşılmasına, yerleşik uygulamanın da bu yönde bulunmasına göre direnme kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli YARGITAY HUKUK GENEL KURULU"NA GÖNDERİLMESİNE, 24/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.