Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5985 Esas 2019/6136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen sanık hakkında hırsızlık suçundan hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Temyize gelmeyen sanık ...’nin yokluğunda verilen hükümlerin, sanığın kovuşturma sırasında alınan ifadesinde bildirdiği adresine tebliğ edilememesi üzerine aynı adrese Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi uyarınca tebligat yapıldığı anlaşılmakta ise de; Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğin usulüne uygun olarak yapılabilmesi için daha önce aynı adrese Kanun"un gösterdiği usullere göre bir tebligat yapılmış olması gerekmektedir. Aksi halde 35. maddeye göre tebligat yapılması mümkün değildir. Sanık ...’nin mahkemeye bildirdiği adrese daha önce yapılmış herhangi bir tebligat bulunmadığından kendisine 35. maddeye göre yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; sanık ...’ye gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde (sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde tebliği, aksi halde güncel MERNİS adresi bulunmayan sanık hakkında Tebligat Kanunu"nun 28. maddesinde ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmelik"in 48. maddesinde belirtilen yöntem izlenmek suretiyle) başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak tebliğ edilmesi,
2-Tebligat Kanununda 6099 sayılı Yasa ile değişikliğe gidilmiş olup 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren değişiklikle Tebligat Kanununun 10. maddesinde ""Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartıyla her yerde tebligat yapılması caizdir. (Ek fıkra: 11.01.2011-6099 S.K/3.mad.) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır."" şeklinde düzenlenen hüküm ile Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesinde ""(Ek fıkra : 11.01.2011-6099 S.K /5.mad) gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır."" şeklindeki hüküm

karşısında; müşteki ...’un soruşturma aşamasında belirttiği “İnkılap Mah. 575 21/3 Buca/İzmir” sayılı adrese herhangi bir tebligat yapılmadan, müştekinin eski MERNİS adresine tebligat gönderildiği, bu tebligatın iade edilmesinde sonra, aynı adrese, daha önceden usulüne uygun bir tebligat da yapılmamasına karşın 35. maddeye göre tebliğin yapıldığı, anılan tebliğin, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10 ve 21/1-2. maddelerine aykırı olduğu anlaşılmakla, müştekiye usulüne uygun olarak gerekçeli kararın, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak tebliğ edilmesi,
Yapılan tebligatlara ilişkin tebliğ belgelerinin ve verilmesi halinde temyiz dilekçelerinin de eklenmesi ile bu hususlarda ek tebliğname düzenlenmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 25/04/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.