Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5625 Esas 2020/6914 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflar arasında görülen boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda, ilk derece mahkemesince, davanın kabulüyle tarafların boşanmalarına karar verilmiş, ilk derece mahkemesinin kararına karşı davalı erkek, istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Bölge adliye mahkemesi, davalı erkeğin istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesince, “Ayrılığa neden olan şiddet olayından sonra, uzun yıllar geçmiş ise de, tarafların bu süre içinde bir araya gelmedikleri, boşanma davasının 18 yıl sonra açılmasının, kadının samimi olmadığını göstermediği, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında eşine şiddet uygulayan erkeğin kusurlu olduğu, mahkemenin gerekçesi doğru değil ise de, sonuç itibarı ile boşanma kararı verilmesinin, doğru olduğu belirtilerek, erkeğin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmek suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmıştır. Gerekçe ve hüküm arasında yaratılan bu çelişki tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 24.12.2020 (Prş.)