İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucuda verilen Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu ve Dairemizin 6352 sayılı Kanun"un 40.maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Dairemiz ile yerel mahkeme arasındaki uyuşmazlık, davacının 2001 yılında kadroya geçinceye kadar yaptığı çalışmanın mevsimlik statüde geçip geçmediği ve yıllık izne hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dairemizin “...Dosyada bulunan ... hizmet cetveli ile işe giriş bildirgelerinden davacının sadece 1999 yılındaki çalışmasının (342 gün olup) 11 ay geçtiği, daimi kadroya geçtiği 02.02.2001 gününe kadar ki diğer yıllardaki çalışmalarının ise 11 ayı (330 gün) bulmadığı anlaşılmaktadır. Yerleşmiş Yargıtay uygulamalarına göre 11 ay bulan çalışmalar artık mevsimlik olmaktan çıkmakta olup sadece mevsimlik çalışma dahi olsa 11 ayı aşan çalışmalar için yıllık ücretli izin hakkı doğmaktadır.
Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda ise, davacının geçici kadrodaki tüm çalışmaları gün olarak toplanıp yıla çevrilerek davacının 11 ayı bulmayan tüm çalışmaları da gözetilerek yıllık izin ücreti hesaplanmış ve mahkemece hesaplanan miktar kadar davacının yıllık izin ücreti alacağı olduğu tespit edilerek talep kadar olan 1,00 TL"ye hükmedilmiştir.
Hal böyle olunca, öncelikle davacı baştan beri ... üyesi olduğunu iddia ettiğine göre 11 ayı bulan çalışmasının olduğu 1999 yılı itibariyle sendika üyesi olduğuna dair belgenin getirtilerek sendika ile davalı arasındaki 1999 yılı itibariyle imzalan TİS hükümleri ve o dönemde yürürülükte bulunan İş Kanunu hükümleri gözetilerek davacının yıllık izin ücreti alacağının belirlenmesi gerekir.

Anılan yön gözetilmeksizin davacının geçici (mevsimlik) çalıştığı dönemdeki 11 ayı (330 gün) bulmayan çalışmaları içinde yılık izin ücreti alacağının olduğunun kabulü ile hesaplama yapan bilirkişi raporunun hükme esas alınması hatalı olup bozma nedenidir.” gerekçesi ile verdiği bozma kararının usul ve yasaya uygun olmasına ve özellikle yerleşik uygulamanın da bu yönde bulunmasına göre direnme kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli YARGITAY HUKUK GENEL KURULU"NA GÖNDERİLMESİNE, 24/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.