Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/934 Esas 2019/2926 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/934
Karar No: 2019/2926
Karar Tarihi: 21.03.2019

Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/934 Esas 2019/2926 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, sahte fatura kullanmak suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın suçlu olmadığına karar vermiştir. Ancak Yargıtay'ın bozma kararı üzerine yapılan yeniden yargılamada, suçların işlendiği tarihler ile dava zamanaşımı süresi arasında uyumsuzluk olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak, yeniden yargılama yapılmaması ve sanık hakkında açılan davalardaki zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca sanığın DÜŞMESİ kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 213 sayılı VUK'nin 359/b-1. maddesi: sahte fatura kullanmanın suç sayılması
- 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri: suç zamanaşımı sürelerini belirlemektedir.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: bozma kararlarının uygulanması hakkındadır.
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: bozma kararı sonrası hüküm verilmesi gereken durumlarda yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaması halinde mahkemenin nasıl karar verebileceğini belirler.
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi: zamanaşımına uğrayan suçların düşmesini düzenler.

11. Ceza Dairesi 2018/934 E. , 2019/2926 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Beraat

Gerekçeli karar başlığında 2005-2006 olarak yazılan suç tarihlerinin, suça konu faturaların Gelir Vergisi indiriminde kullanılmış olması nedeniyle, 29.03.2006 ve 15.03.2007 olarak Mahkemesince düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan yargılamada; sanığa yüklenen 2005 ve 2006 takvim yılına ilişkin “sahte fatura kullanma” suçlarının, 213 sayılı VUK"nin 359/b-1. maddesinde öngörülen cezalarının miktarı ve üst sınırına göre geçerli olan, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının; suçların işlendiği 29.03.2006 ve 15.03.2007 tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan kurum vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 21.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.