MAHKEMESİ : İstanbul 13. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/02/2013
NUMARASI : 2011/214-2013/98
D
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01.09.2004-19.09.2011 tarihleri arasında yıkamacı ve bekçi olarak en son net 1.115,00 TL ücretle çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı olarak toplam 7.998,00 TL ödendiğini, oysa bu tutarın daha fazla olması gerektiğini, işyerinde haftaiçi 08.30-18.30 arası, Cumartesi 08.30-24.00 arası, Pazar günleri 24 saat çalıştığını, hafta tatili ve fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek bakiye kıdem tazminatı, bakiye ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücretinin faizleriyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkil şirket uhdesinde 07.12.2004-15.09.2011 tarihleri arasında çalıştığını, davacının iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğini, tazminatlarının ödendiğini, fazla mesai ve hafta tatili çalışma alacaklarının bordroya yansıtıldığını, davacının vasıfsız bir işçi olduğunu ve asgari ücretle çalıştığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin davalı işverence haklı neden bulunmaksızın feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışmanın ispatı ile fazla çalışma ücretinin hesaplanması konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazı kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazı kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile ispatlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazı kayıt ileri sürülmemesi, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı işverence sunulan kayıtlara göre davacının fazla çalışma ücreti alacağı olmadığı belirlenmiştir. Söz konusu işyeri kayıtları incelendiğinde ise bordrolarda tatil mesaisi, fazla mesai 1-2-3-4 ve gece mesaisi tahakkuk hanelerinin bulunduğu müşahede edilmiştir. Tatil mesaisi hanesinde bir buçuk kat ücretle tahakkuk ettirilirken fazla mesai 1 hanesinde bir ya da iki kat ücretle tahakkuk yapılmıştır. Bordrolarda tahakkuk olmayan ve davacının da izinli olmadığı dönemler de mevcuttur. Bilirkişinin tatil mesaisinin fazla çalışma olarak kabul edilmiş ise de bunun dayanakları ve gerekçeleri açıklanmamış neden fazla çalışma hanesinin değil de tatil mesaisi hanesinin fazla çalışma olarak kabul edildiği gerekçelendirilmemiştir. Diğer taraftan tahakkuk olmayan dönemler için ise neden tanık beyanlarına itibar edilmediği de açıklanmamıştır.
Dosya kapsamındaki işveren kayıtlarına bakıldığında tatil mesaisinin hafta tatili çalışmasını gösterdiği sonucuna ulaşılmaktadır. Bu tespite göre davacının taleplerinin hüküm altına alınması gerekmektedir. Bu sebeple mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.