...’in geçmişe dönük korunmaya muhtaç çocuk olduğunun tespitine yönelik talebinin kabulü ile 21/07/2002 – 29/07/2002 ve 18/12/2002 – 12/10/2006 tarihleri arasında korunmaya muhtaç çocuk statüsünde kamu kurumlarında kaldığının tespitine dair İstanbul 1. Çocuk Mahkemesinin 06/05/2019 tarihli ve 2019/100 sayılı kararına karşı İstanbul Valiliği Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğünün yaptığı itirazın reddine ilişkin İstanbul 2. Çocuk Mahkemesinin 03/06/2019 tarihli ve 2019/74 değişik iş sayılı kararı aleyhine, Adalet Bakanlığı"nın 06.02.2020 gün ve 2019 - 13230 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.02.2020 gün ve KYB. 2019/21301 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 3/1. maddesinde yer alan, ""Bu Kanunun uygulanmasında; a) Çocuk: Daha erken yaşta ergin olsa bile, onsekiz yaşını doldurmamış kişiyi; bu kapsamda, 1. Korunma ihtiyacı olan çocuk: Bedensel, zihinsel, ahlaki, sosyal ve duygusal gelişimi ile kişisel güvenliği tehlikede olan, ihmal veya istismar edilen ya da suç mağduru çocuğu, 2. Suça sürüklenen çocuk: Kanunlarda suç olarak tanımlanan bir fiili işlediği iddiası ile hakkında soruşturma veya kovuşturma yapılan ya da işlediği fiilden dolayı hakkında güvenlik tedbirine karar verilen çocuğu, b) Mahkeme: Çocuk mahkemeleri ile çocuk ağır ceza mahkemelerini, c) Çocuk hâkimi: Hakkında kovuşturma başlatılmış olanlar hariç, suça sürüklenen çocuklarla korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında uygulanacak tedbir kararlarını veren çocuk mahkemesi hâkimini,;” ve aynı Kanun"un 26/1. maddesindeki “Çocuk mahkemesi, asliye ceza mahkemesi ile sulh ceza mahkemesinin görev alanına giren suçlar bakımından, suça sürüklenen çocuklar hakkında açılacak davalara bakar"" şeklindeki düzenlemeler karşısında, ilgili talebin tespite yönelik olduğu, anılan Kanun’un 5. maddesi gereğince bir tedbir talebinin olmadığı, talebin 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanunu ve 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu kapsamında İdare Mahkemelerinin görevine girdiği anlaşılmakla, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu kapsamında verilen tespit kararına karşı kanun yararına bozma yoluna gidildiği anlaşılmakla,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca kanun yararına bozma istemine konu edilen uyuşmazlık nedeniyle verilen kararı inceleme görevi; Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesine ve 23.01.2020 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak izleyen ay başından itibaren yürürlüğe giren, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23/01/2020 ve 2020/1 sayılı iş bölümüne dair kararına göre Yargıtay Yüksek (2). Hukuk Dairesine ait bulunduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın anılan daireye GÖNDERİLMESİNE, 08.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.