MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Tüketici Mahkemesince verilen 15.05.2018 tarih ve 2018/404-2018/160 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin bilardo sporcusu olduğunu, 09/09/2014 tarihinde başlayacak Dünya Şampiyonasına ülkemizi temsilen katılmak üzere 08/09/2014 tarihinde davalı şirketin tarifeli uçağıyla İstanbul aktarmalı Ankara"dan Lizbon"a seyahat ettiğini, seyahatin check-in kontuarında davalı şirket tarafından müvekkiline ıstakasının kabine alınamayacağının söylendiğini, bunun üzerine müvekkilinin bagaj fişi alarak ıstaka çantasını görevlilere teslim ettiğini, uçuşun ardından uzun süre beklemesine rağmen ıstaka çantasının uçak bagajından çıkmadığını, daha sonra müvekkilinin görevlilere müracaat ettiğini, görevlilerin ıstaka çantasının bir sonraki gün maç saatinden önce müvekkilinin kaldığı otele teslim edileceğinin söylendiğini, müvekkilinin bu bekleyişinin de sonuç vermediğini, şampiyonanın ilk maçına kendisine ait olmayan bir ıstaka ile çıkmak zorunda kaldığını, meydana gelen olay nedeniyle manevi zarar gördüğünü ileri sürerek, 50.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetki itirazında bulunmuş, davanın usul ve esastan reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, milli bilardo sporcusu olan davacının Portekiz’de düzenlenen dünya şampiyonasına milli takım kafilesiyle birlikte katılmak için davalı şirketten uçak bileti satın aldığı, uçağa binmeden önce davacının ıstakasını kabine kendi yanına almak istediği ancak davalı şirket yetkilerince buna izin verilmediği, bunun üzerine ıstakanın uçak bagajına alındığı, uçak iniş yaptıktan sonra ıstakanın bulunamadığı, bu durumun, ıstaka bagaja alınırken davalı şirket görevlilerince yapılan yanlış etiketlendirmeden kaynaklandığı, ıstakanın maç saatine kadar davacıya ulaştırılmadığı ve davacının bu nedenle kendi ıstakasıyla müsabakaya katılamadığı, davacının, ıstakasının kaybolması sebebiyle havaalanında psikolojik sıkıntı yaşadığı, ayrıca bilardo sporunda ıstakanın her bir oyuncunun fiziksel özelliklerine göre hazırlandığı, bu spor türünde önem arz ettiği, davacının müsabakaya kendi ıskatasıyla katılamaktan dolayı travma yaşadığı, davalı yanın kusurlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 2.500,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- HUMK"un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 15/05/2018 tarihi itibariyle 2.590,00 TL"dir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 2.500,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Bu itibarla, mahkemece kabul edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır.
HUMK 432/4 madde ve fıkrası ile 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince, dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan mahkeme hükmünün ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 6502 sayılı Yasa"nın 73/2. maddesi gereğince tüketici mahkemelerinde tüketici tarafından açılan davalar harçtan muaf olduğundan davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.