MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalının mağazasında alacağı ayakkabıyı denerken kapkaççılar tarafından çantasının çalındığını, davalı şirketin mal güvenliği kendi muhafazasına terk edilmiş bir eşyayı asgari özen yükümlülüğüyle korumadığını, bu olaydan davalının kusurlu bulunduğunu, çalınan çantanın hakiki yılan derisinden kıymetli bir çanta olup piyasa değerinin 5.000,00 TL olduğunu,çantanın içinde 500,00 TL nakit, 100,00 TL değerinde el cüzdanı, 600,00 TL değerinde .... marka güneş gözlüğü, 100,00 TL yüklenmiş akbil kartı, evinin kale çelik kapının anahtarlar değiştirmek zorunda kaldığı, anahtarlarının bedeli 295,00 TL olduğu toplam 6.595,00 TL değerindeki eşyalarının olay tarihinden itibaren ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 300,00 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 08.12.2011 tarihinden itibaren ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya yönelik diğer taleplerin reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan davacının bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2)14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.02.2005 gün 2005/13-32 Esas,2005/85 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlere göre davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 10/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.