Mahkemesi : Kütahya 1. İş Mahkemesi

Dava, hak sahibi konumundaki davalıya yersiz olarak ödenen aylıkların ve tedavi masraflarının yasal faizi ile birlikte tahsili istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davacı Kurum vekili ve davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine; Kütahya 1. İş Mahkemesince davacı Kurum vekilinin istinaf talebinin davaya konu talebin reddedilen miktarı kesinlik sınırı altında kaldığından, Hukuk Muhakemeleri Kanunun 341 ve 346. maddeleri uyarınca ek karar ile reddedildiği, davacı vekilinin ek karar için istinaf yoluna başvurmadığı, davalı vekilinin istinaf başvurusunun ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verildiği görülmüştür.
Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince verilen kararın davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava açmada hukuki yararının bulunması dava şartlarından olduğu gibi temyiz Kanun yoluna başvuracak olan tarafın da temyiz yoluna başvuruda hukuki yararının bulunması gerekir. Davada haklı çıkmış olan taraf da hukuki yararı bulunmak şartıyla temyiz yoluna başvurabilir (HMK m. 361/2). İlk derece mahkemesinin kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurmayan veya süresini geçirdiği için istinaf kanun yoluna başvuramamış olan tarafın, karşı tarafın istinaf talebi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddi halinde temyiz kanun yoluna başvurusunda hukuki yararı yoktur. Bunun gibi, Bölge Adliye Mahkemesinin esas hakkında verdiği yeni kararlarda, istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmayan tarafın aleyhine hüküm tesis edilmemişse yine temyiz kanun yoluna başvuruda hukuki yararı olmaz.
Eldeki davada, Kütahya 1. İş Mahkemesince davacı Kurum vekilinin istinaf talebi davaya konu talebin reddedilen miktarı kesinlik sınırı altında kaldığından, Hukuk Muhakemeleri Kanunun 341 ve 346. maddeleri uyarınca ek karar ile reddedilmiş, davacı vekili ek karar hakkında istinaf yoluna başvurmamıştır. Bu nedenle, davacı Kurumun temyiz kanun yoluna başvurma hakkı bulunmadığından temyiz isteminin REDDİNE, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 17/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.