Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/11122 Esas 2020/1942 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11122
Karar No: 2020/1942
Karar Tarihi: 12.02.2020

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/11122 Esas 2020/1942 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçu işlemiş ve mahkum olmuştur. Dosyaya göre, sanık ve diğer sanık birlikte müştekiden çalınan bir çeki ele geçirmişler ve sanık çeki imzalattıktan sonra firma tarafından ciro edilerek başka bir kişiye verilmiştir. Mahkeme, sanığın suçu işlediğini ispat etmek için yeterli delil olduğuna karar vermiştir. Ancak, sanığın mağdura kısmi ödeme yapmış olup olmadığı, karşıladığı zararın tamamı veya bir kısmının olup olmadığı araştırılmamıştır. Bu nedenle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesinin uygulanması açısından mağdurun rızasının ve sanığın etkin pişmanlık gösterip göstermediğinin araştırılması gerekmektedir. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 158/1-f, 62/1, 52, 53 ve 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2017/11122 E. , 2020/1942 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f, 62/1, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, hakkında beraat kararı verilen diğer sanık ... ile birlikte, müştekiden boş şekilde çalınan çeki bir şekilde ele geçirdikleri, sanığın bu çekin ön yüzünü 22.000 TL bedelli olacak şekilde doldurduğu, keşideci adına tespit edilemeyen birisi tarafından imzalattırıldığı, akabinde ... Tekstil adına hakkında beraat kararı verilen sanık ... tarafından ciro edilerek, ..."a verildiği anlaşılmış olmakla, bu şekilde kardeş olan sanıkların fikir ve eylem birliği içinde üzerlerine atılı suçu işledikleri iddia olunan olayda; dosya kapsamına göre, sanık savunmaları, mağdur beyanları, bilirkişi raporu doğrultusunda sanığın çeki kimden aldığını ispat edememesi, ilk ciranta imzasının aldığını iddia ettiği kişiye ait olmaması, çek sahibinin bilgisi dışında çekin doldurulmuş olması, hem keşideci imzası hem de birinci ciranta olan firma kaşesi üzerindeki imzaların sahte olması karşısında sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosyada sanığın mağdur ...’in zararının bir kısmını ödediğinin belirtilmesine rağmen, sanığın zararı karşılayıp karşılamadığı, kısmi ödeme var ise sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanması açısından mağdurun rızasının bulunup bulunmadığının sorulması ve sanığın etkin pişmanlık gösterip göstermediğinin araştırılmasından sonra, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.