Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-d, 22/3, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın eylemi neticesinde, müştekinin yüzde sabit iz kalacak şekilde yaralandığı olayda, sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulurken, 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesi gereğince temel cezadan sonra ilk olarak bilinçli taksir nedeniyle artırım yapılması gerekirken, hataya düşülerek 5237 sayılı TCK"nın 89/2-d maddesi gereğince artırım yapıldıktan sonra, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması, sonuç cezaya etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık idaresindeki otomobille, 112 promil alkollü şekilde, meskun mahalde, gece vakti, aydınlatmanın olmadığı, iki yönlü, asfalt kaplama caddede seyri sırasında, gidiş yönüne göre yolun sağında önünde yolcu almak için duraklamakta olan otobüse arkadan çarpmasıyla, sanığın önünde bulunan aracı yeterli mesafeden izlemeyerek tam kusuruyla bir kişinin yüzünde sabit iz kalacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın ceza miktarına, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun ONANMASINA, 30/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.