Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/2989 Esas 2016/8131 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ...’in, şikayetçiler ... ve ...’ın işyerinde çalışan şikayetçi ... ile işyerinde bulunan hasarlı bir arabanın alım satımı hususunda anlaşmaları, ancak sanık ...’in belirlenen zamanda parayı getirmemesi ve aramaması üzerine ...’in arabayı ...’ye satması, bunun üzerine sanık ...’in 24.08.2007 günü diğer sanık ...’le birlikte ...’in yanına giderek ...’i “sen bize yanlış yaptın, bu otoyu sana yedirmeyiz, bu otoyu tekrar bize satacaksın, aksi takdirde arabayı sana yar etmeyiz, ne diyorsak yaparız” şeklinde, 25.08.2007 günü ise sanıkların yine birlikte şikayetçiler ... ve ...’ın yanına giderek, ...’a hitaben “ bu arabayı yar etmeyiz, seni öldürürüz” biçiminde ve bu sırada olay yerinde bulunan ...’ye de sanık ...’in “bu iş burada bitmez, arabayı başka yollardan almayı biliriz” şeklinde tehdit sözleri sarf ettiğinin anlaşılması karşısında, şikayetçilerin birlikte aynı işyerinde çalışmaları ve olayın çıkış nedeni nazara alındığında, sanığın 24.08.2007 günkü eyleminin diğer şikayetçiler ... ve ...’a da yöneldiği, bu bağlamda sanıklar hakkında TCK’nın 106/2-c maddesi gereğince temel ceza belirlendikten sonra, öncelikle tehdit eyleminin tek fille birden fazla şikayetçiye karşı işlenmesi nedeniyle aynı neviden fikri içtima kuralı gereğince TCK’nın 43/2. maddesi delaletiyle TCK’nın 43/1. maddesi uyarınca cezanın artırılması, daha sonra artırılmış ceza miktarı üzerinden sanıkların tehdit eylemlerini değişik zamanlarda gerçekleştirmesi nedeniyle TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması, gerektiği gözetilmeden, mağdur sayısınca mahkumiyet hükümleri kurulması,
2-TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
3-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce kısmen yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.