Mahkemesi : Fethiye 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, 1479 sayılı Kanuna tabi sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle; davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı vekili, müvekkilinin 26.03.1988 - 03.01.1990 tarihleri arasında 1479 sayılı Kanun kapsamında Bağ-Kur sigortalılığının tespiti ile sigorta başlangıç tarihinin düzeltilmesini talep etmiştir.
II- CEVAP:
Davalı Kurum vekili cevap dilekçesinde, 1479 sayılı Yasada 506 sayılı Yasanın 79.maddesine koşut, geçmiş Bağ-Kur hizmetinin tespitine ait bir düzenleme olmadığını, sigortalılık niteliği taşıdıkları durumda 04.10.2000 gününe kadar kayıt ve tescili yaptırmamış olan sigortalıların, sigortalılık hak ve mükellefiyetlerinin 04.10.2000 gününden itibaren başlayacağı, ancak bu yasaya göre zorunlu sigortalı olarak tescil edilmiş olanların sigortalılıklarının bu yasanın yürürlük gününden itibaren altı ay içinde Kuruma yazılı başvuruda bulunmaları ve 04.10.2000 tarihine kadarki vergi kayıtlarını belgelemeleri ve kanuna göre hesaplanacak prim borçlarının tamamını süresinde ödemeleri kaydıyla bu sürelerin sigortalılık süresi olarak değerlendirilebileceğinin belirtildiği, 5510 sayılı Kanunun yürürlük tarihi 01.10.2008 tarihinden geriye doğru tescil yapılmasının mümkün olmadığını, yasal süresinde müracaat etmeyen ve prim ödemesi yapmayan davacının tespit isteminin yerinde olmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
III- MAHKEME KARARI:
A- İLK DERECE MAHKEME KARARI
Mahkemece, "Davanın kabulü ile, davacının 26/03/1988 ile 03/01/1990 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortası kapsamında çalıştığının tespitine, sigorta başlangıç tarihinin bu şekilde düzeltilmesine” karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ:
Davalı Kurum vekili, davacının tespit istediği dönemde 18 yaşın altında olduğunu, 1479 sayılı Yasada 506 sayılı Yasanın 79. maddesine koşut, geçmiş Bağ-Kur hizmetinin tespitine ait bir düzenleme olmadığını ve 1479 sayılı Yasa"ya 4956 sayılı Kanun ile eklenen Geçici 18.maddeye göre de davanın reddedilmesi gerektiğini beyanla ilk derece mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.
B- BAM KARARI
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince "Fethiye 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi"nin 31.10.2017 tarih, 2016/116 Esas ve 2017/358 Karar sayılı kararına yönelik davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine" karar verilmiştir.
TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davalı Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı vekili istinaf nedenlerini tekrarla, Bölge Adliye Mahkemesinin kararının bozulmasını talep etmiştir.
IV- İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
02.01.1971 tarihli 1479 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanunun 24/II-a maddesinde, bu kanunun uygulanmasında “18 yaşını doldurmamış olanların sigortalı sayılmayacakları” hükmü bulunmaktadır.
Ancak, 1479 sayılı Kanuna 19/04/1979 tarih 2229 sayılı Kanunun 34. maddesi ile eklenen Ek Geçici 5. maddesinde; “18 yaşını doldurmadıkları halde 1479 sayılı Kanunun 24 üncü maddesi gereğince sigortalı sayılanlardan, bu kanunun yürürlük tarihindeki dönem sonuna kadar 18 yaşını doldurmayanların, kazandıkları haklar saklı kalmak kaydıyla, sigortalılıklarına son verilir.” düzenlemesi ile 19/04/1979 tarihinden öncesine ilişkin haklar korunmuştur.
Somut olayda, davacının 28.02.1973 tarihinde doğduğu, tespite konu 26/03/1988 ile 03/01/1990 döneminde 18 yaşını doldurmadığı ve bu dönemin 19/04/1979 tarihinden öncesineilişkin olmaması nedeni ile1479 sayılı Kanunun Ek Geçici 5.maddesinin uygulanamayacağı gözetilerek, anılan kanunun 24/II-a maddesi uyarınca davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi kararının HMK"nın 373/1 maddesi gereğince kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 17/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.