Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6630 Esas 2020/4147 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6630
Karar No: 2020/4147
Karar Tarihi: 30.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6630 Esas 2020/4147 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık idaresindeki otomobil ile başka bir otomobilin çarpışması sonucu, sanığın asli kusuruyla iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması olayında, mahkeme sanığın hukuki sebebe dayanmayan temyiz itirazlarını reddetmiş ancak adli para cezası belirlenirken TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi nedeniyle hüküm BOZULMUŞTUR. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda ise 5320 sayılı Kanunun 322. maddesi gereğince sanığı TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/3. maddesi gereğince 225 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 4500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar vermiştir.
TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri ise şöyledir:
- 89/4: Cezayı arttıran sebeplerden biri olan \"taksir sonucu kişinin ölümüne veya yaralanmasına sebebiyet verilmesi\"ni tanımlar.
- 62/1: Cezaevinde yatmak zorunda kalacakların ödemek zorunda oldukları belli bir miktar para cezasını düzenleyen madde.
- 50/1-a: Hapis cezasının adli para cezasına d

12. Ceza Dairesi 2019/6630 E. , 2020/4147 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın hukuki bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki otomobille, meskun mahal dışı, gece vakti, aydınlatmanın olmadığı, iki yönlü, asfalt kaplama il yolunda seyri sırasında, "T" şeklindeki kontrolsüz kavşağa geldiğinde, aracının sol ön kısımlarıyla, ana yoldan gidiş yönüne doğru soldan gelmekte olan katılan ... idaresindeki otomobilin ön kısmına çarpmasıyla, sanık kendisine hitap eden "YOL VER" levhasına karşın geçiş önceliği tanımayarak asli kusuruyla iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 225 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 4500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 30/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.