MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, fazla çalışma ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Kıdem tazminatı iş akdinin feshi ile kendiliğinden muaccel olacağından taleple bağlı olunarak faiz açısından dava ve ıslah tarihi denilerek bölünemeyeceğinin düşünülmemesi hatalı ise de bu yanlışlık temyiz edenin sıfatına ve aşağıdaki düzeltilerek onama kararı sonucunda bu yanlışlığın sonuca etkisi olmamasına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının dava dilekçesinde faiz talep etmesine rağmen ıslah dilekçesinde faiz talebinin olmadığı gözetilmeden ıslah ile artırılan miktarlara 1086 sayılı HUMK. nun 74 ( 6100 sayılı HMK. nun 26.) maddesinde belirtilen taleple bağlılık ilkesine aykırı şekilde faiz yürütülmesi,
Davacının dava dilekçesinde kıdem tazminatına yüksek reeskont faizi yürütülmesini talep etmesi karşısında taleple bağlılık kuralı gereği en yüksek banka mevduat faizini geçmemek kaydı ile en yüksek reeskont faizi yürütülmesi gerekirken yazılı şekilde faiz yürütülmesi,
Kıdem tazminatı dışındaki alacaklara özel temerrüt olmadığı taktirde faiz talep edilirse dava ve ıslah tarihlerinden faiz yürütülebileceğinden ihbar tazminatı ve fazla çalışma ücretinin dava dilekçesi ile talep edilen miktarlarına dava tarihi yerine fesih tarihinden faiz yürütülmesi,
Mevzuatımızda “ en yüksek yasal faiz ” olarak nitelendirilen bir faiz türü olmadığı halde ihbar tazminatına yasal faiz yerine ile fazla çalışma alacağına yasal faiz yerine “ en yüksek yasal faiz ” denilerek faiz yürütülmesi ve,
Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 1/ a, b ve c numaralı bentlerinin çıkartılarak yerlerine;
“ a- 2.480,74 TL. net kıdem tazminatından;
100,00 TL. sinin fesih tarihi olan 26.09.2005 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizini geçmemek kaydı ile en yüksek reeskont faizi ile birlikte,
2.380,74 TL. sinin ıslahta faiz talep edilmediğinden faizsiz olarak davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
b- 769,93 TL. net ihbar tazminatından;
100,00 TL. sinin dava tarihi olan 26.09.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
669,93 TL. sinin ıslahta faiz talep edilmediğinden faizsiz olarak davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
b- 3.121,45 TL. net fazla çalışma ücretinden;
100,00 TL. sinin dava tarihi olan 26.09.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte,
3.021,45 TL. sinin ıslahta faiz talep edilmediğinden faizsiz olarak davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, “ bentlerinin yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 26.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.